ΧΑΘΗΚΑΜΕ

Υπάρχω ερήμην μου
Χωρίς λέξεις ωραίες
Μόνο για να σε πω
Με όλα τα ονόματα
Που κατέρρευσαν

Κανένα δεν ζει

Κανένα δεν βρέθηκε
Με το άρωμα ενός κέδρου
Να σε καρφώσει πάνω στα γράμματα
Να σε κάνει αναλλοίωτα άσπρη
Ανάγλυφη του χαρτιού

Σφραγίδα
Που έχασε το μελάνι της

Εγώ σε ανακαλύπτω
Για να αποκτάς σώμα
Εσύ να ληστεύεις
Μέχρι να ξηλωθούν τα φιλιά
Και να βγει το φεγγάρι
Χαλασμένο απ’ το στόμα σου
Σαν πορτοκαλί βάτραχος
Με τα μάτια γυρισμένα
Απ’ τη ζάλη

Απολαμβάνεις τον όλεθρό σου
Μέχρι να πεινάσει η έξαρση
Να ταιριάξει πάνω στην άσπρη σελίδα
Το δικό μου ελάφι

Εξαιτίας σου
Απώλεσα πια όλα τα χέρια
Που φύτευα
Για να μπορώ να σε πιάνω
Να σε ανεμίζω
Για να με φέγγεις

Να με κοιτάζεις
Με τα χορτασμένα δόντια σου
Έτσι που βρώμισαν
Όλα τα εκπληκτικά φρούτα

Και χαθήκαμε

Εγώ εσύ

Και τα κομμένα μου δάχτυλα
Στο βάθος του κορμιού σου

Μέσα σε μια πρασινάδα
Διαβολική

Από επικίνδυνους πιλότους

Σ.Σ.

(από την συλλογή ΠΡΑΞΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ που θα κυκλοφορήσει τέλη Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν)