Γιατί το κύμα είναι στιγμή από τη θάλασσα κι η θάλασσα ξέρει
ν' αγαπά και ν' αγαπιέται σα γυναίκα · εισπνέει το όλον. Της μοιάζω τόσο, που με πληγώνει να είμαι
γυναίκα κι όχι θάλασσα. Της μοιάζω τόσο, που ονειρεύτηκα να είμαι η θάλασσα κι
όχι γυναίκα.
Μα εγώ δεν έχω μιαν απέραντη αγκαλιά αγέραστη. Μα εγώ δεν έχω έναν έρωτα ακατάβλητο κι
αθάνατο.
Νέλλα Συναδινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου