Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

ΚΙ ΑΛΛΟ

















Πάνω στις κόκκινες βέργες
Ενός κρεβατιού
Όπως θεός που πεθαίνει
Θα σε καρφώσω
 
Να σε έχω ξύλινη
 
Να έχω την δύσπνοιά σου
Στο στόμα μου
Να μην ξέρω
Πως θα σε γυρίσω ξανά
Στο μέλλον
 
Και ο λόγος της θάλασσας
(Της δικής μας εμφύλιας θάλασσας
Από χαίτη αλόγου)
 
Θα σε αστράφτει
Σώζοντας κύματα
Σε όλες τις συμφωνίες του γάμα
 
Και θα μας μισεί
Ψευδέστατα
 
Έως τα δόντια
Ενός λύκου

ΣΣ




1 σχόλιο:

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ είπε...

"For my love is like the wind. And wild is the wind".

Μόνο στάση προσοχής στο ποίημά σου.