ΚΙ ΑΛΛΟ

Πάνω στις κόκκινες βέργες

Ενός κρεβατιού

Όπως θεός που πεθαίνει

Θα σε καρφώσω

 

Να σε έχω ξύλινη

 

Να έχω την δύσπνοιά σου

Στο στόμα μου

Να μην ξέρω

Πως θα σε γυρίσω ξανά

Στο μέλλον

 

Και ο λόγος της θάλασσας

(Της δικής μας εμφύλιας θάλασσας

Από χαίτη αλόγου)

 

Θα σε αστράφτει

Σώζοντας κύματα

Σε όλες τις συμφωνίες του γάμα

 

Και θα μας μισεί

Ψευδέστατα

 

Έως τα δόντια

Ενός λύκου

ΣΣ