ΧΑΘΗΚΑΜΕ

 

Υπάρχω ερήμην μου

Χωρίς λέξεις ωραίες

Μόνο για να σε πω

Απλώς

Με όλα τα επίθετα

Που κατέρρευσαν

 

Κανένα τους δεν υπάρχει

Κανένα δεν βρέθηκε

Με το όνομα ενός κέδρου

Στην άκρη

Να σε πυργώσει

Πάνω στα γράμματα

 

Να σε κάνει άθλια άσπρη

Ανάγλυφη του χαρτιού

 

Σφραγίδα

 

Που έφυγε το μελάνι της

Από την αφόρητη γύρη

 

Θα γίνεις στοά μου

Μέσα σ’ ένα σχεδόν δωμάτιο

 

Θα σε γυρίζω

 

Ώσπου να πεθάνουν τα φιλιά

Απ’ την αρχή

Και να βγει το φεγγάρι

Χαλασμένο στο στόμα σου

Σαν πορτοκαλί βάτραχος

Με τα μάτια κλειστά από το χιόνι

 

Θα έρθει

Να ταιριάξει πάνω στην άσπρη σελίδα

Το δικό μας ελάφι

 

Εξαιτίας σου

Έχασα πια όλα τα χέρια

Που φύτεψα επιπλέον

Για να μπορώ να σε πιάνω

 

Να σε γεμίζω

Και να φεύγεις από φως

Αδιάθετη άνοιξη

Να με κοιτάζεις

Με χορτασμένα δόντια

 

Έτσι που βρώμισαν

Όλα τα εκπληκτικά φρούτα

Και χαθήκαμε

 

Όπως χάνει κανείς

Τη μάχη για τη ζωή του

 

Στις λεπτομέρειες

 

Σ.Σ