ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Έρχομαι

Από τον επίπεδο άξονα

Της κούνιας μου

Η πόλη περιμένει

Εκεί

Να με γεμίσει με γάλα

Τη λιώνω

 

Είμαι λευκός

 

Το κλάμα

Ενός μωρού

Στη θερμοκοιτίδα

Ανεβάζει στα αυτιά μου

Μονόπρακτα

Του επόμενου αιώνα

 

Αν  μετρήσω έως το δέκα

Ξετυλίγοντας επιδέσμους

Θα φτάσω

Ως τους γαλάζιους καθρέφτες

Τους απασχολημένους

 

Με τους νεκρούς

Που διανύθηκαν

 

Έτσι θα εκραγώ

Από φως

 

ΣΣ