ΑΤΥΧΗΜΑ

Lovers, Rene Magritte

Οι παπαρούνες είχαν μόλις ξεθαρρέψει

Έβαφαν το κοντό φουστάνι σου ως το λαιμό

Τα σύννεφα έπλεκαν κάτι σαν στεφάνι

Κάποιος κάλεσε το ασθενοφόρο

Δεν υπάρχει καμία αγάπη εδώ

Να κοίτα και μόνος σου

Είναι τόσα ακόμα που πρέπει να μάθεις

Για τα τροχαία από έρωτα

Είπα στον άνθρωπο με την άσπρη μπλούζα

Που έψαχνε για θύμα εναγωνίως

Κι απομακρύνθηκα

Άφησα την αγάπη μου κάτω στην άσφαλτο

Να καίει από ακατάσχετο πόθο

Ή άλλου είδους αιμορραγία

Κανένας νεκρός

Ούτε καν τραυματίας

Υπέγραψα στα γρήγορα

Το μαύρο δελτίο συμβάντων

Στον χοντρό αστυνομικό με το κόκκινο πρόσωπο

Και τις χειροπέδες στα μάτια

Ο κόσμος σιγά σιγά αραίωσε

Σε λίγο άκουγα μόνο τον απόηχο

Που έφερναν οι φωνές τους στα αυτιά μου

Η σύγκρουση ήταν σελίδα μυθιστορήματος

Δεν υπήρχε

Κοίταξα πάλι τον άδειο δρόμο

Και τον ήλιο που έπεφτε πίσω απ’ το βουνό

Η σελήνη δεν έβλεπε τίποτα

Η αγάπη μου σηκώθηκε

Τίναξε τα σκισμένα της ρούχα

Έπεσαν κομμάτια ονείρου

Φίλησα το τραυματισμένο της μάγουλο

Και κατευθυνθήκαμε νότια

Μ’ έπιασε απ’ τον δεξί ώμο

Τα κορμιά μας έκαιγαν πάνω στη μηχανή

Η θάλασσα φαινόταν ακόμα μακριά

Σαν γράμμα της παιδικής ηλικίας

Τα καλύτερα πράγματα στη ζωή

Παραμένουν αόρατα για τους περισσότερους

Της είπα τυφλός από έρωτα

Πάμε τώρα να καταπιούμε

Και τα υπόλοιπα θαύματα

ΣΣ