Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΤΡΙΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΜΕΛΙ





Πόσο μόνοι ήμασταν τότε με τη λύπη
Πόσο μόνη ήταν η λύπη μαζί μας
Με διαφορά υδραργύρου

Στο αρχαίο νησί της Χαλκίδας
Που ήταν πριν Νάξος
Και για ένα μεγάλο Πάσχα Σύρος
Ή Αμοργός
Δεν θυμάμαι

Θυμάμαι όμως τον Ακάθιστο Ύμνο
Στην εκκλησία
Το ασίγητο στόμα των παιδιών
Ανίκητο από φόνους
Είσαι απ’ το πλευρό μου σου έλεγα
Ένα τόσο δα κομματάκι κρυφής λάσπης
Δεν μπορώ να αποσπάσω τον εαυτό μου
Από τις χρυσαλλίδες σου

Πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκεις απάντηση
Για τον χαμένο καιρό
Αν σου δώσω τις ερωτήσεις
Θα μου δώσεις την προδοσία τους;

Το σκυλί με το ασημένιο ρύγχος
Και την κονκάρδα του Eric Burdon
Ακολουθούσε το στήθος μας
Έκανε μικρά βήματα τακτικής
Ανάμεσα σε τρία τετραγωνικά μέλι

Φτάσαμε μετά από πολύ αίμα
Και οι τρεις
Με άδειες πατούσες
Στη πόλη της απουσίας
Με λευκό επιτυχημένο μητρώο
Αλλά με τους γκρεμούς εναντίον μας

Γίναμε άμαξες που κυνηγούν
Εξαφανισμένες φυλές Ινδιάνων
Στο κέντρο της πόλης

ΣΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια: