Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ...

Τυχαία εντελώς χθες, καθώς χάζευα κάποια πράγματα στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω στο μπλογκ ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ που αναφέρεται στα βιβλία μου. Το έχουν ο Πάνος και ο Σπύρος. Μ' αρέσουν αυτές οι τυχαίες - εκτός λογοτεχνικών κύκλων - συναντήσεις. Αυτές οι επικοινωνίες με αγνώστους. Οι εν θερμώ.

Τους ευχαριστώ.

http://ixnilasies.blogspot.com/2010/01/blog-post_31.html

Ακόμα, σε ένα μπλογκ με τίτλο Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΦΟΙΒΗΣ συνάντησα μια νύχτα μου στην Ελευθεροτυπία. Να είσαι καλά Φοίβη.

http://foivh.wordpress.com/2009/10/18/%ce%bd%cf%85%cf%87%cf%84%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9/

Στα μπλογκ ΣΤΑΥΡΟΒΕΛΟΝΙΑ και ΚΑΡΑΒΑΚΙ 69 βρήκα και άλλες νύχτες μου. Και σε άλλα πολλά, πολλές. Πραγματικά, η ανταπόκριση του κόσμου γι αυτή τη στήλη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είναι πολύ συγκινητική. Τους ευχαριστώ όλους θερμά.

http://stavrochoros.pblogs.gr/tags/logotechnia-gr.html
http://karavaki69.blogspot.com/2009/10/blog-post_6422.html

Ο Σπύρος Δόικας είναι ένας άνθρωπος που με παρακολουθεί. Έχει στο διαδίκτυο ένα από τα δημοφιλέστερα site ποίησης (greekpoems.gr), αλλά και άλλα πολλά. Αγαπάει πραγματικά και απολαμβάνει τις λέξεις. Τον ευχαριστώ.

http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=108409.0

4 σχόλια:

Vlaxos (Σιάτρας Σπύρος) είπε...

Θα το πω κι ας ακουστεί κλισεδιάρικο:

Εμείς σ΄ευχαριστούμε φίλε

Δεν είναι πολλά εκείνα που μπορούν να με συγκινήσουν τον τελευταίο καιρό.
Τα κείμενά σου, είναι από εκείνα τα ελάχιστα πράγματα που ακόμη το καταφέρνουν.

Το επόμενο ποτό θα το πιώ στην υγειά σου, σπονδή στις λέξεις σου.
Εβίβα

Σπύρος
(ο ένας από τους δύο Συνιχνηλάτες)

Καραβάκι είπε...

Eίναι τόσα λίγα πια όσα αξίζει να διαβάζουμε... Ο κόσμος μοιάζει να τρελαίνεται και κάποιοι προσπαθούμε να σώσουμε το μυαλό και την ψυχή μας.Η πένα σας έγινε πυξίδα μας,σε ταξίδια ουσιαστικά.

Ανώνυμος είπε...

Για να γράφει καλά κανείς πρέπει να αναμετρηθεί αρκετά και επίμονα με τη σιωπή.
Ως τη στιγμή που έτοιμος πια μπορεί να δαμάσει την αρχική εσωτερική σύγχυση της επιθυμίας για γραφή και να την υλοποιήσει με ωριμότητα και σύνεση.
Τα κείμενα σας, αποτελούν για μας ένα παράθυρο προς ένα ιδιόμορφο μαγικό ρεαλισμό που θα θέλαμε να συνοδεύει τρυφερά την πραγματικότητα μας.
Μια ανομολόγητη ήπειρο που οι άνθρωποι θα μάθουν να απεκδύονται το προσωπείο του καθωσπρεπισμού τους για να συναντήσουν τον άλλο και την αλήθεια τους.

Σας ευχαριστώ θερμά για αυτές τις διαδρομές που μας δείξατε...

Ελένη (Φοίβη)

Unknown είπε...

Σπύρο,
Θα πιώ κι εγώ ένα. Στην υγειά σας.

Καραβάκι,
Σημασία έχει να ταξιδεύουμε. Εσύ άλλωστε ξέρεις από ταξίδια...

Foinh,
Είναι πολύ ωραία αυτά που λες. Η γραφή είναι, ούτως ή άλλως, μια εγωιστική προσπάθεια να ξεγελάσεις το χάος. Όποτε τα καταφέρνει γίνεται και παράθυρο. Με θέα.

Σας ευχαριστώ