Πλησίασε στην άκρη του τραπεζιού
Κοίταξε κάτω
Τα σπαρμένα ερείπια
Η ισορροπία
Ήταν βέβαια ασταθής
Και αταίριαστη
Έμεινε ακίνητο μαζί με τις λέξεις
Εγώ είμαι από γυαλί είπε
Δεν φοβάμαι
Το πολύ πολύ να σπάσω
Και να γεμίσω φεγγάρια το πάτωμα
Μετά πήδηξε
Σ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου