ΑΠΛΗΣΤΙΑ

 

Σε είδα να του γράφεις

Σχεδόν παρακλητικά

Διαθέσιμη σε ληστείες

Κι ήταν σαν να γδυνόσουν

Μπροστά στο άγνωστο

Τον φαντάστηκα πάνω απ’ την οθόνη

Να χαζεύει τα σχέδια του κορμιού σου

Με γλώσσες επείγουσες

Γυρεύοντας δωρεάν μουσική

Κι όπως πηγαινοερχόταν το στήθος σου

Από την αγωνία

Πηγαινοερχόταν ο κόσμος

Από την ντροπή των θηλών

Που πλησίαζαν να ακουμπήσουν

Σαν σελίδα κάποιου βιβλίου του Τρόκι

Ενώ οι θερινοί κινηματογράφοι στην Πλάκα

Ήταν ακόμα κλειστοί

Έμεινα να κοιτάζω

Αυτή τη λερναία πλεονεξία

Που ασφυκτιούσε για οξυγόνο

Οπουδήποτε

Ένοιωθα την αναπνοή σου βαριά

Έφτασες μέχρι τις λεπτομέρειες

Που περίμεναν οι Ινδιάνοι

Ευχαρίστως να σου στείλω

Και τις τελευταίες ζωές μου

Δεξιά μου ο τοίχος

Σαν να μετακινήθηκε

Αν τον πατήσεις

Σε βγάζει κατευθείαν εκεί

Άπλωσα το χέρι μου απότομα

Και σταμάτησα την ταινία

Ενώ διαλύονταν οι γραμμές σου

Ήταν κακογυρισμένη

Με μαύρες λεζάντες

Και τα γράμματα προδοσίας

Σε κούραζαν

Αύριο θα φορέσω γυαλιά

Με κάποιο τρόπο

Πρέπει να προστατεύσω τα μάτια μου

Έζησα όλο τον κόσμο

Για να προλάβω

Να αφήσω ένα ίχνος

Στα πόδια σου

Φωνήεντα σάρκας

Εσύ

(ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΙ ΜΑΖΙ, Σμίλη, 2014)

 

ΑΠΩΝ

 Polis Art Cafe, 29.09.2014: Στο κόκκινο

Όλα κλίνουν προς ένα θηλυκό όλον, καινούριο, μα παλιό. Αέναα νεκρό και ζωντανό μαζί. Το νέο γέννημα ενδέχεται να μην είναι, παρά νέος θάνατος. Το αρτιγέννητο της λεχώνας του κόσμου. Ο κόσμος ξανά.

Νέλλα Συναδινού

 

Ποίηση βέβηλη και ιερή. Ξόρκι για να μας ξεχάσει ο θάνατος.

Πέπη Ρηγοπούλου

 

Θέλω να πονέσουν όλοι σήμερα. Να πονέσουν όπως πονάω εγώ απ' τις λέξεις σου.

Vassiliou Vassia

 

Μετά το τέλος των διακοπών άφησα το ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ στην άμμο και έφυγα. Να το πάρει η θάλασσα και να το κάνει μπλε. Για να το ξαναβρώ το επόμενο καλοκαίρι.

Bella Theoochari

Κάτι έγινε χθες βράδυ. Με τέτοιες σπάνιες στιγμές βάφονται οι σημαδούρες.

Makis Katrafillias

Ο λόγος σου, τα βιβλία σου, έχουν μια αθανασία . Πέρα και πάνω από σένα.

Μαρία Ανδρουλάκη

Αν κι απών, ήσουν μαζί μας. Από όταν βρήκα τις λέξεις σου, ανακάλυψα πως δεν μπορεί να είμαι πια μόνη.

Lola Rocknorolla

Εμένα δε μαυρίζει η ψυχή μου από την ψυχή. Γίνεται θάλασσα. Ολομόναχοι εγώ.

Christos Chondros

Είσαι από τους ανθρώπους που μας φέρνουν πιο κοντά σε αυτό που είμαστε. Και προσπαθούν κάποιοι να μας το στερήσουν. 

Matina Cat

 

Δεν ξέρω σε ποια όραση ζείτε, αλλά εγώ ζω μόνο στη δική σας.

Αναγνώστρια

 

[Εγώ βέβαια έλειπα. Έλειπα όρθιος. Το παράξενο όμως ήταν ότι περισσότερο από μένα έλειπε η γυναίκα που ήταν ο κόσμος. Αυτή έλειπε πλάγια. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.] 

 

   ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΕΔΩ

http://alliosmagazine.wordpress.com/2014/09/30/%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CF%86%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B5/