ΑΠΛΗΣΤΙΑ

 

Σε είδα να του γράφεις

Σχεδόν παρακλητικά

Διαθέσιμη σε ληστείες

Κι ήταν σαν να γδυνόσουν

Μπροστά στο άγνωστο

Τον φαντάστηκα πάνω απ’ την οθόνη

Να χαζεύει τα σχέδια του κορμιού σου

Με γλώσσες επείγουσες

Γυρεύοντας δωρεάν μουσική

Κι όπως πηγαινοερχόταν το στήθος σου

Από την αγωνία

Πηγαινοερχόταν ο κόσμος

Από την ντροπή των θηλών

Που πλησίαζαν να ακουμπήσουν

Σαν σελίδα κάποιου βιβλίου του Τρόκι

Ενώ οι θερινοί κινηματογράφοι στην Πλάκα

Ήταν ακόμα κλειστοί

Έμεινα να κοιτάζω

Αυτή τη λερναία πλεονεξία

Που ασφυκτιούσε για οξυγόνο

Οπουδήποτε

Ένοιωθα την αναπνοή σου βαριά

Έφτασες μέχρι τις λεπτομέρειες

Που περίμεναν οι Ινδιάνοι

Ευχαρίστως να σου στείλω

Και τις τελευταίες ζωές μου

Δεξιά μου ο τοίχος

Σαν να μετακινήθηκε

Αν τον πατήσεις

Σε βγάζει κατευθείαν εκεί

Άπλωσα το χέρι μου απότομα

Και σταμάτησα την ταινία

Ενώ διαλύονταν οι γραμμές σου

Ήταν κακογυρισμένη

Με μαύρες λεζάντες

Και τα γράμματα προδοσίας

Σε κούραζαν

Αύριο θα φορέσω γυαλιά

Με κάποιο τρόπο

Πρέπει να προστατεύσω τα μάτια μου

Έζησα όλο τον κόσμο

Για να προλάβω

Να αφήσω ένα ίχνος

Στα πόδια σου

Φωνήεντα σάρκας

Εσύ

(ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΙ ΜΑΖΙ, Σμίλη, 2014)