Βγαίνοντας απ’ τη θάλασσα
Ένα μπαλόνι με ακολούθησε
Αυτό το μπλε
Που υπήρχε πάντα μέσα μου
Φουσκωμένο
Για να ρυθμίζει την κυκλοφορία
Της λύπης
Αφού έκανε μια κίνηση δισταγμού
Σα να φοβόταν τα βότσαλα
Σαν η παραλία να ήταν ο κόσμος
Και τα απροσμέτρητα βότσαλα
Το απροσμέτρητο πλήθος των ανθρώπων
Αφού ζύγισε με το βλέμμα του
Τα δάκρυα που το χώριζαν
Από την αντίπερα όχθη
Προχώρησε με ακατανόητη χάρη
Προς μια εξόδια κίνηση
Σαν ανεπίσημη χορογραφία
Κυλώντας ήσυχα
Ήρεμα σαν νεκρό
Πάνω στον πληγωμένο καθρέφτη
Της θάλασσας
Σας είχα προειδοποιήσει
Ότι θα έφευγα κάποτε
Σαν μπαλόνι
Σας το είχα πει
Με όλα τα αίματα
Σ.Σ.
(από την συλλογή Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΣΠΑΣΕ που θα κυκλοφορήσει προσεχώς από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου