ΑΓΡΙΑ ΑΛΟΓΑ

                   Ποτέ δεν είχα σχέσεις με νοικοκυρές. Και ούτε πρόκειται.

                                                                                          Mick Jagger

Είναι εύκολο να ζεις την παιδική σου ηλικία

Τα πράγματα που ήθελες στ’ αγόρασα

Μικρόψυχη γυναίκα ξέρεις καλά ποιος είμαι

Ξέρεις πως δεν μπορώ να σ’ αφήσω

Να γλιστρήσεις

Μες απ’ τα χέρια μου

Ούτε άγρια άλογα δεν θα καταφέρουν να με εμποδίσουν

Άγρια, άγρια άλογα δεν μπορούν να με παρασύρουν μακριά

Σε παρακολουθούσα να υποφέρεις

Ένα βουβό, οδυνηρό πόνο

Τώρα αποφάσισες να μου ανταποδώσεις τα ίσα

Καμία σαρωτική έξοδος ή λόγια εκτός σκηνής

Δεν θα μπορούσαν να με κάνουν

Να αισθανθώ πικρά

Ή να σου συμπεριφερθώ άσχημα

Ούτε άγρια άλογα δεν θα καταφέρουν να με εμποδίσουν

Άγρια, άγρια άλογα δεν μπορούν να με παρασύρουν μακριά σου

Ξέρω ότι σε ονειρεύτηκα σαν αμαρτία και σαν ψέμα

Έχω την ελευθερία μου

Αλλά νομίζω πως δεν μου μένει πολύς καιρός

Η πίστη μου έχει κλονιστεί

Τα δάκρυα πρέπει να τρέξουν

Ας αφήσουμε κάτι ζωντανό μετά τον θάνατό μας

Τα άγρια άλογα δεν μπορούν να με παρασύρουν μακριά σου

Τα άγρια άλογα

Θα τα καβαλήσουμε μια μέρα

Songwriters: MICK JAGGER / ΚΕΙΤΗ RICHARDS

Wild Horses lyrics © ABKCO Music Inc.

Album: Sticky Fingers, 1971

Μετάφραση: Σταύρος Σταυρόπουλος

*Το Wild Horses είναι ίσως το πρώτο τραγούδι που μου έρχεται στο μυαλό, αν κάποιος με ρωτήσει ποιο είναι το αγαπημένο μου.  Είναι ένα τραγούδι απόδειξης αιώνιου έρωτα από έναν αιώνιο άνθρωπο – υπερβολικά ευαίσθητο και συγχρόνως υπερβολικά συνεπή και ολοκληρωμένο. Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλες τις βιογραφίες που κυκλοφορούν για τον Jagger και τους Stones και έχοντας δει πρόσφατα (με αφορμή την αυτοκτονία της νυν συντρόφου του Mick) στα δελτία ειδήσεων ένα κατάπτυστο ντοκιμαντέρ δήθεν για το πώς ο σατανάς Mick Jagger οδηγούσε στην αυτοκτονία τις στρατιές των ευαίσθητων γυναικών που σχετίζονταν μαζί του, θέλω να πω την μικρή ιστορία αυτού του τραγουδιού, αφού πρώτα βεβαιώσω ότι η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική: Ο Mick Jagger συμπεριφέρθηκε σε όλες τις γυναίκες της ζωής του με υποδειγματικό τρόπο, τις αντάμειψε πλουσιοπάροχα και τις βοήθησε ποικιλοτρόπως, αντιμετώπισε υπέροχα όλα του τα παιδιά και ήταν πάντοτε η σταθερή πέτρα πάνω στην οποίαν οικοδομούνταν τα πάντα.

Λοιπόν, το καλοκαίρι του 1969, λίγες μόνο μέρες μετά τον θάνατο του Brian Jones στην πισίνα του σπιτιού του, ο Mick και η Marianne πέταξαν για την Αυστραλία για τα γυρίσματα της ταινίας Νεντ Κέλι. Σε κάποια από τις συνηθισμένες της κρίσεις άρρωστης ζηλοτυπίας (παρότι η ίδια δεν ήταν ποτέ της πιστή – είναι γνωστά τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής με τίτλο Marianne wasn’t faithful σε κάθε της κάμωμα) και σε συνδυασμό με τις αμέτρητες ποσότητες ναρκωτικών που κατανάλωνε καθημερινά, αφού πρώτα είδε στον καθρέφτη της, σε μια οραματική κατάσταση, το πρόσωπο του νεκρού Brian να την κοιτάζει, κατάπιε 150 βαρβιτουρικά χάπια Tuinal , αρκετά για να σκοτώσουν τρεις ανθρώπους μαζί, και έπεσε αμέσως σε κώμα. Ο δυστυχής Jagger που αντελήφθη, ευτυχώς, αμέσως το συμβάν, την οδήγησε στο νοσοκομείο Σεντ Βίνσενς, όπου οι γιατροί πρόλαβαν να της κάνουν πλύση στομάχου πριν τα βαρβιτουρικά νεκρώσουν εντελώς τον εγκέφαλό της. Παρόλα αυτά, η Marianne παρέμεινε σε μια κατάσταση κωματώδη, ανάμεσα σε ζωή και θάνατο για τρεις ολόκληρες ημέρες. Ο «άπιστος» Mick ήταν πάντα στο προσκεφάλι της και προσευχόταν. Όταν άνοιξε τα μάτια της , η πρώτη λέξη που βγήκε από τα διάσημα χείλη του ήταν: «Γύρισες!» για να απαντήσει, σχεδόν ψιθυριστά η αδύναμη Marianne: «Ούτε άγρια άλογα δεν θα μπορούσαν να με πάρουν μακριά».  

Σχεδόν δυο χρόνια αργότερα, ενώ η σχέση τους είχε πλέον πάρει τον δρόμο της οριστικής απομάκρυνσης, κατά την διάρκεια του τελικού μιξαρίσματος για το άλμπουμ Sticky Fingers, ο σερ Μάικλ Φίλιπ Τζάγκερ γονάτισε μπροστά στην Μάριαν, παρατώντας την ηχογράφηση, της κράτησε τα χέρια, την κοίταξε σταθερά μες στα μάτια, και τα γεμάτα αναψοκοκκινισμένα χείλη του σχημάτισαν τις λέξεις:  Wild horses couldn't drag me away / Wild, wild horses we'll ride them some day.

**Lewis Brian Hopkins Jones (28 February 1942 – 3 July 1969)