ΜΠΛΟΥΖ

Το ένα μου χέρι

Είναι γεμάτο τρομαγμένα δωμάτια

Φτηνές χορδές

Από κιθάρες του δρόμου

Το άλλο γεμάτο νάρκες

Τις αφήνω πίσω μου

Με ένα μπλουζ

Δώδεκα μέτρα μακρύ

Για να καθαρίζω τις πόλεις

Διορθώνοντας στα πόδια μου

Εκείνα τα μικρά σκουπίδια

Άνω των εικοσιένα ετών

Σε κάτι καλύβες

Που θυμάμαι από παιδί

Έκρυψα τα τελευταία μου σχέδια

Για να είμαι σίγουρος

Ότι θα πεθάνουν καλά

Με τον θάνατο των Ινδιάνων

Όλα τα φιλιά φιλήθηκαν

Όλες οι αγάπες έχουν αγαπηθεί

Όμως τα καλύτερα ψέματα

Τα κράτησα για το τέλος

Ποτέ δεν είναι αργά

Για ένα καλό ρόλο

Στο θέατρο της μαγείας

Ενός ερασιτέχνη θαυματοποιού

Που συνεχίζει

Παρόλα αυτά

Να ποτίζει τα λουλούδια κρυφά

Κάτω απ’ το μαξιλάρι του

Προσοχή κήπος

Μην κινείστε

Τα άνθη είναι δηλητηριώδη και αόρατα

 

ΣΣ