1. ΑΘΩΟΣ ΣΑΝ ΕΝΑ
ΕΝΤΟΜΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
Μετά έρχονται κάποιοι
Οι εξ αρχής άνθρωποι
Τα πλάσματα με τα λάθος βούτυρα
Και το φρεσκοβαμμένο αίμα
Κι αλλάζουν το χώμα στον κήπο μου
Μ’ ένα ζευγάρι άδεια σεντόνια
Από ακίνητες βάρδιες στον κόσμο
Τα χνάρια τους είναι ανακατεμένα χωράφια
Ανακατεύουν την άμμο στα πόδια μου
Ανακατεύουν τη θάλασσα
Που υποδέχεται τους νεκρούς
Στο σαλόνι μου
Ανακατεύουν τον ήλιο
Με τα λιγότερα χέρια τους
Κολλημένα πάντα στη λάσπη
Κάπως έτσι λοιπόν
Όλη μου η βροχή
Έφυγε κάτω απ’ τις χαραμάδες
Ενός σκοτεινού δωματίου
Και γέμισε ωκεανούς ο κόσμος
25/12/2013
2.ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ
ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΧΙΟΝΙ;
Εξαφανίζονται οι μέρες
Από εσένα
Φυσάει Σεπτέμβριος
Με ακρίβεια δολοφόνου
Στο σώμα σου
Τα άσπρα δωμάτια
Μοιράζουν σιγά σιγά
Την ενοχή στη μέση
Ζητείται ελπίς αγγελιαφόρου
Να εκτρέψει το τίποτα
Από την παλάμη μου
Που μεταδίδει διαρκώς
Ακαδημίας και Σόλωνος
Το τελευταίο γύρισμα της γης
Κάπου στο πάρκο
Τα πρόσωπα των άλλων
Έχουν οριστικά λειώσει
Υπήρξαν πριν
Χωρίς μέλλον
Αλλά τα γεγονότα
Συμβαίνουν πάντα
Ανάποδα
26/12/2013
ΣΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου