Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ





Φύτεψε μια βροχή
Κι ας την εκεί
Να καπνίζει
Πάνω απ’ το κεφάλι μου

Θα την καταλαβαίνω
Από την θλίψη της θάλασσας

Γράψε έπειτα ένα τραγούδι
Γι αυτήν
Να το ακούω
Ενώ οι σταγόνες της
Θα αργούν ζωή

Αλλά όταν ο καπνός
Με κυκλώσει
Μη φοβηθείς
Σε παρακαλώ να γίνεις νερό
Να πονέσω

Καθώς θα με σκεπάζεις
Με όλα τα διαθέσιμα χέρια σου

Ενώ στον κόσμο ο ήλιος
Θα γλυκαίνει με τις ακτίνες του
Τα ανοξείδωτα όνειρα

Των τελευταίων νεκρών

Σ.Σ.

2 σχόλια:

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ είπε...

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να γράφεις και να μην κάνει τον εαυτό μου να ζει.

Unknown είπε...

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να γράφω και να κάνει τον εαυτό μου να ζει.

Ευχαριστώ, Μαρία.