ΛΙΓΑ ΠΝΕΥΣΤΑ ΑΚΟΜΗ

Δέκατη μέρα. Συνεχίζω να μαυρίζω. Είναι ευκολότερο χωρίς λέξεις.

Οι λέξεις κάνουν τον κόσμο να βαραίνει. Νιώθω τα άσπρα από φόβο κορμιά τους με τις μαγκούρες να τον πιέζουν προς τα κάτω. Και να πέσει δεν με ενδιαφέρει.

Είμαι απλώς αυτός που περιγράφει την πτώση του.

ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

Θα μ’ αγαπάς αύριο, όπως μ’ αγαπάς τώρα;

Θα μ’ αγαπάς, θα μ’ αγαπάς αύριο όπως λες πως μ’ αγαπάς τώρα;

Όταν οι φλόγες απ’ τα κορμιά μας θα ‘ χουν σβήσει

Και η φωτιά της αγάπης  μας θα έχει κοπάσει;

Τόσες πολλές φορές έχω δώσει τόσα πολλά.

Μωρό μου, το μόνο που ζητάω γι’ αντάλλαγμα είναι η αγάπη σου.

Δώσε μου το μυαλό και την καρδιά σου,

Μα μην μ’ αφήνεις με μια αγάπη που καίει.

Και μη με χρησιμοποιείς για να παίξεις

Γιατί η καρδιά μου δεν αντέχει άλλο ψέμα.

Σε παρακαλώ μην με χρησιμοποιείς σαν παιχνίδι μωρό μου

Γιατί η καρδιά μου δεν αντέχει άλλο ψέμα.

Κι αν δεν μπορείς  να μ’ αγαπάς κι αύριο

Σε παρακαλώ, άφησέ με μόνο μου στο δωμάτιο να κλάψω.

Peter Green, Love that burns

Μετάφραση: Σταύρος Σταυρόπουλος - Μαρία Χρονιάρη