Γράφε
Βάλιουμ Μαντράξ Στεντόν
Ζανάξ Τριπτιζόλ
Λαντόζ
Αλοπεριντίν Ρισπερντάλ
Ξέρεις εσύ γιατρέ μου
Για να έρθουνε πιο κοντά
Όσα δεν γίνονται
Σε δρόμους χωρίς ανθρώπους
Σε ανθρώπους χωρίς όνειρα
Σε όνειρα χωρίς πιστοποιητικό
Σε σπίτια
Με χαλασμένα πλακάκια
Και την υγρασία του γείτονα
Να σου καίει τα μούτρα
Γράφε πούστη γιατρέ
Συνταγή με προοπτική δεκαετίας
Περνάει εύκολα η επίδραση της συνείδησης
Σ’ αυτές τις στρογγυλές μέρες
Μέχρι να τελειώσουν οι μπουγάδες
Στα προσφυγικά μπαλκόνια
Στις αλάνες που χαλάνε τη μόστρα
Τα μαύρα λαθραία παιδιά
Και βγάζουν το θάνατο
Τετ α τετ με τα δίχτυα
Για τέτοιες ασίστ μιλάμε
Πούστη γιατρέ μου
Φάτσα με την ήττα
Που ανακατεύουν το σύστημα
Με τριπλούς βαλέδες
Όλοι μπαστούνι
Μαύροι
Από το κάρβουνο των πλοίων της Ελευσίνας
Από το ξύλο των Εξαρχείων
Απ’ τις πληγές
Και την προοπτική που μας άφησαν
Οι εκπτώσεις τους
Μαύροι
Όπως τα μούτρα σου
Από διαταραγμένο σινάφι
Γράφε ρε πούστη γιατρέ
Γρήγορα
Χειμώνιασε το φως
Σε όλες τις ακτινογραφίες του κόσμου
Της εθνικής οδού τελείωσε
Και χρειάζονται πολλές πινελιές ακόμα
Ή απλώς
Μια πολυκαιρισμένη μολότοφ
Για να ηρεμήσει αυτό το κόκκινο
Να καλοκαιριάσει το αίμα
Που βαράει επίσημα
Κάτω από την γαλάζια φλέβα
Του λαιμού
Εν μέσω μιας τέλεια ημιτελούς
Συμφωνίας
Χωρίς φράκο
ΣΣ
1 σχόλιο:
Θα το πω ξανά, γιατί με την επανάληψη εμπεδώνω καλύτερα: ΓΡΑΦΕ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΓΙΑΤΡΕ.
Δημοσίευση σχολίου