ΠΑΛΙΟ ΧΙΟΝΙ

Γερνούν οι φωτογραφίες μας

Με ρώτησες

Αλλάζοντας κυματισμό στη φωνή σου

Σχεδόν συνωμοτικά

Σαν να γινόταν

Έλεγχος διαβατηρίων

Σαν να κινδύνευε προς στιγμήν

Η πλαστότητα

Το ύψιλον των δακρύων

Από την γραμματική των αναμνήσεων

Μη συνεχίζεις

Αν προσπεράσεις τη μνήμη

Θα το στρώσει κορμιά

Θα το στρώσει υπερσυντέλικους

Θα το στρώσει παλιά μάτια

Κανείς δεν σε είδε όπως εγώ

Σαν θρασύ σύμπαν

Κανείς

Δεν

Σε

Είδε

Σαν θάνατο

Μέσα απ’ το διαχωριστικό τζάμι

Καταδικασμένος σε λέξεις

Με την μαύρη στολή

Του μελισσοκόμου

Και κείνο το βλέμμα της ηλεκτροπληξίας

Που έχουν τα μάτια των παιδιών

Παράλογα

Πίσω απ’ τα οδοφράγματα

ΣΣ