θα τελειώσουν οι λέξεις
και δεν
θα προλάβω να πω
ότι με άφησαν
να πεθαίνω μαζί τους
στην ορθοστασία
της λύπης
αποφώνηση
αποφώνηση
ο κόσμος αφαιρέθηκε
κόπηκε κάποτε
σαν βαθμός
και χύθηκε
μέχρι το κόκκινο της αυλής
ξήλωσα το λαιμό μου
και προχώρησα επιδεικτικά
προς τις επόμενες σταυροφορίες
με άλλα μαλλιά
γεμάτος νύχια
γυρισμένα μεσάνυχτα
αυτό που αναγγέλλεται σήμερα
είναι
η αρμονία του τίποτε
( από το βιβλίο μου ΜΕΤΑ, εκδ. Απόπειρα, 2012, που μόλις
κυκλοφόρησε)
* τα σχέδια του βιβλίου είναι του Θάνου Ανεστόπουλου
* τα σχέδια του βιβλίου είναι του Θάνου Ανεστόπουλου
3 σχόλια:
Η ζωή σου είναι εκεί μέσα σαν διαφάνεια με φωνή λύκου. Οι λέξεις σου είναι σαν κάρβουνο που πατάς και γεννιέσαι γιατί καίγιεσαι.
Το διαβάζω ξανά και ξανά και ξανά.
Καλοτάξιδο Σταύρο μου.
Και το δικό σου, Μαρία. Σ' ευχαριστώ.
Υπέροχο.. Την καλησπέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου