Για μια στιγμή σώπασε το δωμάτιο
Κόπηκε το ρεύμα
Σβήσαν οι τηλεοράσεις
Τα ραδιόφωνα ξέμειναν από μπαταρία
Ο αέρας πήρε μακριά τις εφημερίδες
Και οι υπολογιστές δε χωρούσαν πια την απελπισία μας
Μείναμε μονάχοι δίχως δημοσιογράφους
Ήταν εκείνη τη στιγμή την ελάχιστη
Που ήθελα ν' ακούσω την καρδιά μου
Χωρίς δικηγόρο ή ψυχολόγο
Ήταν η στιγμή που είχα παραιτηθεί απ' τα κόσμια
Ίσως κι απ' τα εγκόσμια
Και μια σκέψη τινάχτηκε μες στο μυαλό μου
Κι είπα:
Την ώρα που θα πάψει να μιλά η επικαιρότης
Θα ξαναγεννηθεί η ιστορία
Ματαιότης και λιτότης
Μα πάνω απ' όλα ηλιθιότης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ, Μια στάλα κατράμι σ' ένα βαρέλι μέλι,
Εκδόσεις Γαβριηλίδης 2009
1 σχόλιο:
Διαχρονικό και επίκαιρο....
Και πολύ αληθινό.
Δημοσίευση σχολίου