Τρέχει η μοναξιά απ’ τα μάτια μου. Κάνει τάφους όπου πέσει. Ισορροπώ χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Το κοινό από κάτω με ανοιχτό στόμα περιμένει να με καταπιεί. Δεν πέφτω.
- ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ, Εκεί που αλλάζω ζωές
Ο χώρος πολιτισμού του Passport (Καραίσκου 119, Πλατεία Κοραή).
Ο έρωτας. Οι λέξεις. Η μουσική. Το κόκκινο.
Μερικές φορές η ανάμνηση ενός γεγονότος είναι δυνατότερη από το ίδιο το γεγονός.
Τα υπόλοιπα θα είναι σιωπή.
Μιλούν:
Γιώργος Χρονάς
Γιώργος Κακουλίδης
Μαρία Χρονιάρη
Διαβάζει:
Εύα Ψυλλάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου