ΑΦΗΣΕ ΜΕ να 'ρθω μαζί σου. Ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και το φεγγάρι γίνεται μια μεγάλη φωτεινή μπάλα που πατάει στα νύχια για να μην ενοχλεί. Σσσς. Βγαίνει. Κοίτα. Πώς μπορεί να είναι τόσο γυμνό; Το φεγγάρι του Ιουνίου μοιάζει με τη θάλασσα. Γύρω του σαλεύουν ανενόχλητες οι μέδουσες. Τα αλμυρά όστρακα. Καραβάκια του Αιγαίου. Κι εμείς ξυπόλυτοι πάνω στους απολογισμούς, σαν ένα άσπρο φέρετρο κλεισμένο. Θα το κοιτάζουμε μαζί - χωρίς βαλίτσες.
Το σώμα μου, ένα γκρεμισμένο σπίτι. Δεν μπορώ πια να κουβαλήσω τα υπάρχοντά του. Αν ανοίξεις το φόρεμά σου, θα το δω να βγαίνει. Βαρύ. Δεν αντέχω ούτε να σηκώσω τα μάτια μου. Θα με βοηθήσεις λίγο με τα δικά σου; Να το δω να ανηφορίζει. Σκυφτό, σαν να πρόκειται για τελευταία φορά. Να πιάνεται στα μαλλιά μου. Να γαντζώνεται. Η ψύχρα αυτής της ενοχλητικής σονάτας είναι κολλημένη στην πέτσα του. Μια άσπρη τρύπα στο κρανίο του κόσμου - μην κοιτάξεις μέσα της. Μη. Θα χαθούμε.
Αφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Ολα αυτά τα δερμάτινα ψάρια που γυαλίζουν τριγύρω του, μπερδεύουν τον ουρανό με τη θάλασσα. Αφήνουν χιλιάδες εκδοχές τού μπλε να διαρρέουν, ενώ προσπαθείς να το κατατάξεις. Η αύρα των ανθρώπων είναι η λύπη. Να πολεμάς με τα νύχια σου να ξύσεις το χρώμα. Να βρεις την πραγματική μέρα κάτω από τη σιδερένια κοιλιά μιας νεόδμητης πολυκατοικίας. Πεθαίνουμε τρεις φορές: όταν γεννιόμαστε, όταν πεθαίνουμε και όταν ερωτευόμαστε. Δεν είναι πολλές για κάποια αδύναμα όντα που απλώς παρακολουθούν το φεγγάρι;
Αφησέ με να 'ρθω. Μαζί σου. Σαν σοφή επαλήθευση της αιωνιότητας. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι κρεβάτια - δεν τους μπορώ. Ηλιοκαμένα σώματα, νεκροί που δεν εννοούν να πεθάνουν. Η εποχή δεν μας ξεπέρασε, εμείς φύγαμε μακριά της, γιατί δεν αντέχαμε να γυαλίζουμε άλλο τις σκάλες. Γλιστρούσαν απ' το αλάτι καθώς ανεβαίναμε. Αλμύρα μου.
Μια ακόμα Παρασκευή στρίβει γωνία. Θυμάμαι τις σερπαντίνες. Θα ήθελα να γράφω μ' αυτές. Πάνω σου. Η γλώσσα είναι γιορτή και όλες οι λέξεις πένθιμες.
Οταν τις ακουμπάς στο άσπρο χαρτί, μαυρίζουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΗ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου