Το σώμα σου
Ήταν σπαρμένο αχινούς
Ανάμεσα σε φύκια και μυρωδιές
Από πεταμένα κοχύλια
Έπρεπε να προσέχω που πατάω
Η μήτρα σου
Ένα αναποδογυρισμένο δωμάτιο με
Ανοιγμένες κουρτίνες
Άδειαζε τις υπεροχές της
Στο πρόσωπό μου
Με γέμιζε χρυσόψαρα
Ο καθένας
Έχει τη δική του θάλασσα
Είπες
Έλειπαν τα έγχορδα
Σ’ αυτή τη συμφωνία
Ίσως γι αυτό
Ήταν σπαρμένο αχινούς
Ανάμεσα σε φύκια και μυρωδιές
Από πεταμένα κοχύλια
Έπρεπε να προσέχω που πατάω
Η μήτρα σου
Ένα αναποδογυρισμένο δωμάτιο με
Ανοιγμένες κουρτίνες
Άδειαζε τις υπεροχές της
Στο πρόσωπό μου
Με γέμιζε χρυσόψαρα
Ο καθένας
Έχει τη δική του θάλασσα
Είπες
Έλειπαν τα έγχορδα
Σ’ αυτή τη συμφωνία
Ίσως γι αυτό
Ο έρωτας
Κατέληξε τελικά
-Όντας εθνικόφρων –
Με ξελιγωμένα παπούτσια
Μια ξεπερασμένη συνήθεια
Ανακύκλωσης
-Όντας εθνικόφρων –
Με ξελιγωμένα παπούτσια
Μια ξεπερασμένη συνήθεια
Ανακύκλωσης
(από το βιβλίο ΔΥΟ ΜΕΡΗ ΣΙΩΠΗ, ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΛΕΞΕΙΣ, εκδ.Μεταίχμιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου