Ό, τι κι αν αποτολμήσει να πει κανείς για τα βιβλία του Σταύρου Σταυρόπουλου, νομίζω πως ποτέ δεν θα μπορέσει να σταθεί επάξια απέναντί τους. Καθένα και μία καινοτομία στην ελληνική «πεζή» πεζογραφία αλλά και ποίηση.
Με το βιβλίο «Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια», θεσπίζει ένα νέο είδος μυθιστορήματος, που μας κάνει να το κοιτούμε αμήχανοι. Θυμάμαι τα λόγια της Βιρτζίνια Γουλφ, η οποία έναν αιώνα πριν, είχε προφητεύσει γι' αυτό το νέο είδος γραφής, που θα έσπαγε τα όρια, καθετί στεγανό μέσα στην έννοια «μυθιστόρημα» και όχι μόνο.
Το βιβλίο αυτό, είναι τέτοιας υφής και γλώσσας που όχι μόνο κομματιάζει τα όρια στο γνωστό έως τώρα όρο του μυθιστορήματος, αλλά θέτει καινούρια. Όρια όμως που σε οδηγούν να ξεπεράσεις εαυτόν και να ανοιχτείς σε όλο το εύρος που σου προσφέρουν. Όσες φορές κι αν διαβαστεί, έχεις την αίσθηση πως κάτι ακόμη υπάρχει που δεν πρόλαβες να το προσέξεις, κάτι κρυμμένο, μυστικό που περιμένει να το ανακαλύψεις.
Το μυθιστόρημα με την μορφή και την φόρμα που έως τώρα γνωρίζαμε πεθαίνει, και με το βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου, γεννάται ένα νέο είδος, που όχι μόνο θα διαβάζεται για πολλά χρόνια ακόμη, μα θα βρει και «μιμητές». Γιατί ο Σταυρόπουλος είναι από τη στόφα εκείνη του δημιουργού, που ανοίγει δρόμους, αφού πρώτα έχει σκάψει βαθιά στα λαγούμια της ψυχής του και όχι μόνο, για να μας τους προσφέρει απλόχερα. Για να βαδίσουμε μαζί του στον νέο κόσμο της γραφής που είναι ακόμη νωρίς για να την «τοποθετήσουμε» κάπου, χρησιμοποιώντας όρους κι ορολογίες που δεν της αντιστοιχούν. Γιατί πώς μπορεί κανείς να ονοματίσει κάτι, όταν στέκεται εκστατικά απέναντί του;
Συστήνω σε όλους μία δεύτερη και τρίτη ανάγνωση, γιατί πάντα θα ανακαλύπτουν θησαυρούς που θα τους βοηθήσουν στην σύνθεση νέων ψηφιδωτών ψυχής και εννοιών, και θα τους βγάλουν με ασφάλεια στην έξοδο κινδύνου που ο συγγραφέας έχει αφήσει ανοικτή.
Κύριε Σταυρόπουλε ο έρωτας μας έκανε κομμάτια, αλλά η γραφή σας ευτυχώς μας ανασυνθέτει!
Μικαέλα Χρυσοστόμου
GREEKBOOKS, 11-8-2011
<Ευχαριστώ την Μικαέλα Χρυσοστόμου για το θερμό σχόλιό της. Πράγματι, γράφοντας αυτό το βιβλίο, στο μυαλό μου υπήρχε το όριο της ελευθερίας του πεζού λόγου και της καταπάτησής του. Ανασύρω, με την ευκαιρία τα λόγια της Βιρτζίνια Γουλφ στα οποία αναφέρεται:
"Θα έρθει ο καιρός που θα υποχρεωθούμε να ανακαλύψουμε καινούργιες ονομασίες για κείμενα που κρύβονται πίσω από τον υπότιτλο "μυθιστόρημα". Θα παρουσιαστεί κάποτε ένα βιβλίο που δεν θα ξέρουμε πώς να το βαπτίσουμε. Θα έχει την μορφή μιάς γραφής που συνηθίσαμε να την λέμε "πρόζα" - όμως θα πρόκειται για μια αλλόκοτη πρόζα, γραμμένη με πολλά στοιχεία της γραφής που συνηθίσαμε να την λέμε "ποίηση">.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
http://www.greekbooks.gr/books/logotehnia/o-erotas-tha-mas-kani-kommatia.product#reviews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου