Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ



ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ


Το να ζεις σε χώρα τραγική ισούται με

Το να ζεις σε τραγικούς καιρούς.

Φαντάσου τώρα βράχους να γέρνουν στις βουνοπλαγιές

Και το ποτάμι να ανοίγει με χτύπους δρόμο πάνω από τις πέτρες.

Φαντάσου τα καλύβια αυτών που ζούνε σ’ αυτή την χώρα.


Αυτό ζωγράφισα πίσω από το ψωμί,

Τα βράχια ούτε καν να τα έχει ακουμπήσει το χιόνι,

Τα πεύκα κατά μήκος του ποταμού και τους ανθρώπους,

ξεραμένους από τον αέρα όπως το ψωμί, να σκέφτονται πουλιά

να φεύγουνε πετώντας από χώρες που καίγονται και ξέρες και ακτές,

Πουλιά που ήρθαν σαν βρομόνερα σε κύματα

Κυλώντας πάνω από τους βράχους, κυλώντας πάνω από τον ουρανό,

Σαν να ήτανε χείμαρρος ο ουρανός που όλο τα έφερνε,

Και τα άπλωνε, όπως απλώνονται στην ακτή τα κύματα,

Το ένα πίσω από τ’ άλλο ξεγυμνώνοντας τα βουνά.


Ήταν το χτύπημα των τυμπάνων που άκουγα

Ήταν πείνα, ήταν οι πεινασμένοι που έκλαιγαν

Και τα κύματα, τα κύματα ήταν στρατιώτες που προχωρούσαν

Που παρέλαυναν και παρέλαυναν, σε τραγικούς καιρούς

Κάτω από μένα, πάνω στην άσφαλτο, κάτω από τα δέντρα.


Ήταν στρατιώτες που παρέλαυναν πάνω από τα βράχια

Και παρ’ όλα αυτά τα πουλιά έρχονταν, έρχονταν σε υδάτινα κοπάδια,

Επειδή ήταν άνοιξη και τα πουλιά έπρεπε να έρχονται.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι στρατιώτες έπρεπε να παρελαύνουν

Και τα τύμπανα έπρεπε να κυλάνε, να κυλάνε, να κυλάνε.


WALLACE STEVENS, Dry Loaf, από την συλλογή Parts of the World.

Μετάφραση: Παναγιώτης Γαλανόπουλος

------------------------------------------------------------------------------------------

Σημείωση του μεταφραστή: Συγγνώμη που το ξερό καρβέλι μεταφράσθηκε σε ξερό ψωμί αλλά μου φαίνεται ότι ο τίτλος του ποιήματος θα μπορούσε να είναι και Άνοιξη και Ξερό Ψωμί ή σκέτο Άνοιξη ή Άνοιξη με ερωτηματικό.

Για εξηγήσεις και ανάλυση του ποιήματος, λόγω και της αναφοράς στίχου του, από πού αλλού μπορεί κανείς να αρχίσει (και πάραυτα να τελειώσει) παρά από το άσμα του Nick Cave, We call the author to explain.

Για μουσική υπόκρουση πάντως, φαίνεται ότι ταιριάζει καλύτερα το The End των Doors: Άνοιξη = Τέλος εποχής. Ή Τέλος σκέτο. Τέλος. Όχι: Δεν υπάρχει τέλος χωρίς αρχή. Άρα και τέλος και αρχή. Ούτε αρχή ούτε τέλος. Σκατά αρχή και σκατά τέλος. Σκέτα σκατά, τέλος πάντων. Σκατά ανοιξιάτικα. Αλλά πού θα πάει; Δεν θάρθει το καλοκαίρι;

1 σχόλιο:

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ είπε...

Το πρωτότυπο κείμενο του WALLACE STEVENS δεν το γνωρίζω. Αυτό που διάβασα όμως μου αρέσει πάρα πολύ.
Κυρίως η σημείωση του μεταφραστή.

Πού θα πάει κύριε Γαλανόπουλε, θα έρθει το καλοκαίρι. Και θα ξανατεθεί υπό αμφισβήτηση η πρωτεύουσα των Κυκλάδων.