ΞΑΦΝΙΚΑ, εκεί που καθόμασταν και περιμέναμε ανυποψίαστοι να ξεσπάσουν τα κύματα, μετρώντας τα δαχτυλίδια του χρώματος, ένας ωκεανός πέρασε αναπάντεχα από μια ρωγμή των ματιών σου και έγιναν όλα ξανά ανεπίτρεπτα μπλε.
ΟΤΑΝ ξεθυμάνει η θάλασσα, θα ξαναβρώ τα λόγια σου: Μικρές βυθισμένες πέτρες, ανθεκτικές στο φαινόμενο της παλίρροιας.
( απόσπασμα από το βιβλίο ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ, εκδ. Μεταίχμιο, 2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου