ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Αύριο, στις 9 το βράδυ, στο POLIS ART CAFE . Οι δαίμονες θα βρίσκονται εκεί. Στο κέντρο της πόλης, στο τέλος αυτού του Σεπτέμβρη. Γιατί δεν μπορείς ποτέ να αποχαιρετήσεις τη θάλασσα.

Πάντα θα βρίσκει έναν τρόπο να επιστρέφει.

ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

"AYTOXEIΡΑΣ" , σκηνική σύνθεση της Vassiliou Vassia.
Στο VAULT Theatre Plus, Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου στις 21.30.

Παίζουν : Vassiliou Vassia & Moraki Eugenia
Sound design : Nektarios Meintanis - Martian Arts
Music composing : Φίλιππος Περιστέρης
Composing & programming : Alexandros Pantsos
Κατασκευή μάσκας : Ελένη Παράβα - Eleni Parava
Φωτογραφία : Ellie Art Photography

Kείμενα : Σταύρος Σταυρόπουλος, Λούλα Αναγνωστάκη, Τζιμ Μόρισσον, Αρθούρος Ρεμπώ, Σάρα Κέιν, Βάσια Βασιλείου.

[Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου, ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σμίλη. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο Διόνυσος στην Κύπρο στις 3 Φεβρουαρίου 2015.]

Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ

Υπάρχει μόνο μία δύναμη η οποία μπορεί εκ των έσω, ριζικά, να υπονομεύσει τον εγωισμό. Και όντως τον υπονομεύει: Η δύναμη αυτή είναι ο έρωτας. Και κατά κύριο λόγο, ο σαρκικός έρωτας.

ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΣΟΛΟΒΙΟΦ (1853 - 1900)

ΑΡΧΙΖΩ ΜΕ ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

Ο κόσμος τρέχει
Πέφτει
Και ξανασηκώνεται
Και τρέχει πάλι.

Αυτός
Τα αγνοεί όλα αυτά.


Αφήνει άγραφες σελίδες παντού μέσα στο δώμα.
Στα πατώματα.
Κάτω απ' το κρεβάτι.

[...]

ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ


[Το βιβλίο του Θάνου Ανεστόπουλου ΑΡΧΙΖΩ ΜΕ ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις biblioteque. Είναι το δεύτερο, μετά το Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΣΕ ΟΓΔΟΝΤΑ ΚΟΣΜΟΥΣ που είχε κυκλοφορήσει από την Ίνδικτο, το καλοκαίρι του 2005 και περιελάμβανε και το ομότιτλο άλμπουμ]




 

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙ

Έχω έναν ανεπανόρθωτο θάνατο μέσα μου να μαγέψω. Έναν άσχημο γκρεμό. Να ξεγελάσω. Έχω ένα τέλος. Ένα ατέλειωτο τέλος να χωρέσω, είπε.

ΜΟΝΙΜΩΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ

Ο κόσμος νομίζει πως δουλειά των συγγραφέων είναι να γράφουν βιβλία, ενώ εκείνοι πρέπει να ταϊζουν ένα στόμα μονίμως ανοιχτό, μονίμως πεινασμένο. Και να προσεύχονται παράλληλα αυτό το στόμα να μην ξεπεινάσει ποτέ, τουλάχιστον μέχρι να φτάσει το κείμενο στο τέλος του.

Χρήστος Αγγελάκος

 

 

ΠΑΝΤΑ Η ΝΑΞΟΣ

Σε όποιο νησί και αν κατεβαίνω, πάντα η Νάξος θα φαίνεται.

[Να μπαίνουμε νικητές στις πόλεις. Να μπαίνουμε.]