Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

ΜΟΝΙΜΩΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ







Ο κόσμος νομίζει πως δουλειά των συγγραφέων είναι να γράφουν βιβλία, ενώ εκείνοι πρέπει να ταϊζουν ένα στόμα μονίμως ανοιχτό, μονίμως πεινασμένο. Και να προσεύχονται παράλληλα αυτό το στόμα να μην ξεπεινάσει ποτέ, τουλάχιστον μέχρι να φτάσει το κείμενο στο τέλος του.

Χρήστος Αγγελάκος

 

 

1 σχόλιο:

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ είπε...

Γιατί όλα τα βιβλία είναι θέμα αναπνοής. Θέμα ζωής που τρέχει και αυτό το πεινασμένο στόμα. Τα βιβλία οφείλουν στη λαιμαργία αυτού το χάσκοντος στόματος που πολλές φορές ανήκει σε ένα απλώς περιφερόμενο εν αγνοία του σώμα.

Είθε να μπορεί αυτό το στόμα να είναι πάντα ανοιχτό και ποτέ χορτάτο.