UNFINISHED PAINTING

And it seems like I never reach Mexico
They're heading me off every place that I go
I'm sick of the fact that I've got to lay low
What else can an outsider do 

Ian Hunter

Στις εμφύλιες αναζητήσεις μας

Περί λύχνων αφάς

Της πόλης με το όνομα

«Η νύχτα πέφτει»

Προσπαθώντας να θυμηθούμε

Την τελευταία ζωή

Και με άλλα αιχμηρά αντικείμενα

Πέραν των σωμάτων μας

Ή της απόρρητης τέχνης τους

Να επιμένουν διακαώς

Στο κόκκινο

Σε κρεβάτια συνεδριακά

Με λύπη

Εκεί που ο φόνος

Δεν είναι παρά

Μια ακόμα εκδοχή

Έρωτα

Παρακολουθούσαμε τη θάλασσα

Να επιστρέφει τις φωνές μας

Σε κύκλο

Κάνοντας τα πελώρια να παραμιλούν

Και η ηχώ

Εκείνη η ήρεμη ανυπακοή

Από θαμμένα τούνελ

Κατάπινε

Εσένα

Εμένα

Και όλες τις υπόλοιπες μοναξιές

Με ιώδιο

Σ.Σ.

ΠΑΛΙΟ ΧΙΟΝΙ

Γερνούν οι φωτογραφίες μας

Με ρώτησες

Αλλάζοντας κυματισμό στη φωνή σου

Σχεδόν συνωμοτικά

Σαν να γινόταν

Έλεγχος διαβατηρίων

Σαν να κινδύνευε προς στιγμήν

Η πλαστότητα

Το ύψιλον των δακρύων

Από την γραμματική των αναμνήσεων

Μη συνεχίζεις

Αν προσπεράσεις τη μνήμη

Θα το στρώσει κορμιά

Θα το στρώσει υπερσυντέλικους

Θα το στρώσει παλιά μάτια

Κανείς δεν σε είδε όπως εγώ

Σαν θρασύ σύμπαν

Κανείς

Δεν

Σε

Είδε

Σαν θάνατο

Μέσα απ’ το διαχωριστικό τζάμι

Καταδικασμένος σε λέξεις

Με την μαύρη στολή

Του μελισσοκόμου

Και κείνο το βλέμμα της ηλεκτροπληξίας

Που έχουν τα μάτια των παιδιών

Παράλογα

Πίσω απ’ τα οδοφράγματα

ΣΣ