(ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ STRIKES AGAIN)
«Θα με συλλέξω στη συλλογή με τα γραμματόσημα μου αφού έχω κόλλα στο σώμα μου. Θα κολλήσω σαν γραμματόσημο στο πακέτο που πάει για Αμερική. Εκεί θα ζω στην Νέα Υόρκη και θα κάνω βόλτες με ένα τζιπ. Γράφω και κάνω πράξη τα αθάνατα λόγια μου. Οι ασήμαντες προειδοποιήσεις σου δεν με σταματούν. Σε ένα κόσμο από γυαλί. Μέσα του είμαι εγώ και δαγκώνω σαν μια κόμπρα τον ανύπαρκτο κόσμο.
Είμαι το μαύρο φως».
***
«Παλεύω με τις σκέψεις μου. Τα άπειρα ποιήματα μου είναι πλέον αδιάφορα σ’ αυτή την ελεύθερη φυλακή. Αληθεύω το ψέμα, όλοι είναι ανύπαρκτοι. Ένα φως απ’ τον ουρανό έρχεται και με παίρνει μαζί του. Όλα αλλάζουν κι εγώ μεταλλάσσομαι. Νοιώθω και θέλω τόσο διαφορετικά πράγματα.
Αλλά ένας ποιητής ποτέ δεν σταματά».
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Ετών 10
7 Αυγούστου 2017
Στο πλοίο ΑΡΙΑΔΝΗ για Μυτιλήνη
Φωτογραφίες: 9 ετών στο Λουτράκι.
ΥΓ. Για να μην λέμε και γράφουμε ότι θεωρητική καρικατούρα θέλουμε, ορίζοντας ο καθένας τι είναι και τι δεν είναι η ποίηση. Ως μεγάλοι. Κάνοντας και μαθήματα. Και αδιαφορώντας για το ένστικτο. Την σφαίρα που φεύγει από το όπλο. Έτσι, χωρίς λόγο.
© Copyright: Ευαγγελία Αραμπατζή - Σταυροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου