Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΥΒΕΡΤΑ





Θα γίνει
Θα το σκάσουμε κορίτσι μου
Θα ζήσουμε μόνοι μας
Δεν είναι πολύ μακριά αυτό
Και είναι το καλύτερο πράγμα
Είναι αυτό που θέλεις
Οι μέρες μου είναι κρύες τώρα
Σε παρακαλώ τύλιξε με να κρατιέμαι ζεστός
Με μια μεξικάνικη κουβέρτα
Να κοιμηθούμε λίγο

Αρχές Σεπτεμβρίου
Αργά το πρωί
Φτιάχνοντας λίγο καφέ με τα μάτια μου ακόμη κλειστά
Σε σκέφτομαι
Έχω πάρει δύο φλιτζάνια
Και χρησιμοποιώ μόνο το δικό σου
Κάθε μέρα προσπαθώ
Να το πετάξω μακριά
Ο κόσμος μου έχει παγώσει
Ω σε παρακαλώ τύλιξέ με να μείνω ζεστός
Με μια μεξικάνικη κουβέρτα
Και να κοιμηθούμε λιγάκι

Το πρωί θα σε ευχαριστώ
Με ένα φιλί

Τι θα κάνω λοιπόν τώρα;
Πώς να μάθω να ζω χωρίς εσένα;
Έρχεται ο χειμώνας
Και οι νύχτες θα είναι μακριές
Κλείνω την πόρτα του σπιτιού μου και είμαι μόνος
Οι μέρες μου έχουν παγώσει
Σε παρακαλώ κράτησε με ζεστό
Με μια μεξικάνικη κουβέρτα
Να κοιμηθούμε λιγάκι

Και το πρωί θα σε ευχαριστώ
Μ’ ένα φιλί

ΘΟΔΩΡΗΣ “TERRY” ΠΑΠΑΝΤΙΝΑΣ (1952 – 2016)
Mexican Blanket

[Τον αποχαιρετήσαμε χθες, στο Τρίτο Νεκροταφείο της Νίκαιας, μαζί με λίγους φίλους. Πολύ λίγους - όχι πάνω από 25. Ο Θοδωρής μάλλον θα κρύωνε, παρά τους 41 βαθμούς του καύσωνα.]






Δεν υπάρχουν σχόλια: