Ο κόσμος νομίζει πως δουλειά των
συγγραφέων είναι να γράφουν βιβλία, ενώ εκείνοι πρέπει να ταϊζουν ένα στόμα
μονίμως ανοιχτό, μονίμως πεινασμένο. Και να προσεύχονται παράλληλα αυτό το
στόμα να μην ξεπεινάσει ποτέ, τουλάχιστον μέχρι να φτάσει το κείμενο στο τέλος
του.