Ο ΔΡΟΜΟΣ

Είμαι ένα ταξίδι που διαγράφτηκε πάνω στο χαρτί

Είμαι οι νότες μας κιθάρας μισοτελειωμένης

Είμαι ένα γέλιο δυνατό σε χείλη μισοσβησμένα

Είμαι εκείνα τα μωρά παιδιά που ξέφρενα χορεύουν στη βροχή

Είμαι ο ίσκιος που ρίχνει έρημο δέντρο στην ακρογιαλιά

Είμαι πράγματα μικρά, ασήμαντα και καθημερινά

Είμαι οι φίλοι μου που μένουν, τα γέλια και τα δάκρυά τους

Είμαι αυτός που έφυγε Κι όμως τελειώνει

πράξεις και λόγια που όσοι μένουν αφήνουν μετέωρα και βουβά

Είμαι όλα αυτά του ποτέ....

Είμαι όλα αυτά που πόθησαν πολλοί, μα κανείς ποτέ δε ρίσκαρε

Είμαι όλα αυτά που ποτέ...

Είμαι αυτός που αρχίζει να υπάρχει εκεί που όλα μοιάζουν να τελειώνουν

Είμαι όλα αυτά που κι αν λείπεις

Το ποτάμι τρέχει πάνω από τις στέγες

Είμαι όλα αυτά που ποτέ...

Μέχρι να γεμίσει η κοιλιά μου πρώιμο ομίχλης.

Ακολούθησα το σύννεφο που μοιάζει με απώλεια διαφυγή έκλειψη

Διαρροή και εξάτμιση

Έψαχνα για το δρόμο προς ένα πράσινο ζωγραφισμένο σπίτι

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΟΝΔΡΟΣ