Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

ΣΟΥ ΧΩ ΦΥΛΑΞΕΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ





Σπέρμα-εγώ
Αίμα -εσύ
Ουίσκυ -χυμένο
Θάλλασα-εμείς
Σάλιο- η γεύση
Χλωρίνη-στον έρωτα
Καφές-στην αγάπη
Βροχή-μέσα

Τα βρεγμένα χαρτιά του Μάριο Μπενεντέττι
Τα νωπά γένεια του Βασίλη Λαλιώτη
Η υγρή πένα του Βάσου Γεώργα
Τα νερά στα μάγουλα του Λίνου Ιωαννίδη
Οι ανώνυμες βροχές του Τζιμάρα Τζανάτου
Ο ποτισμένος με fuzz βασιλικός και ο δυόσμος του Διονύση Καψάλη
Τα αξεδίψαστα πλήκτρα του Γ.Ίκαρου Μπαμπασάκη
Η ρέουσα jazz στο μυαλό του Γιάννη Λειβαδά
Τα υγρά μάτια του Νικόλα Τριανταφυλλίδη
Οι παραποτάμιες γκέισες λέξεις του Διονύση Μαρίνου
Τα βροχερά ολομόναχα αντίο του Σταύρου Σταυρόπουλου
Τα νερωμένα κρασιά του Καρθαίου
Τα κατουρημένα αδέσποτα του Γιάννη Ζελιαναίου
-Ένας Ποιητής μέσα μου που εξατμίστηκε-
-μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα-
-σε μέρες ρευστές-
-με υγρές χειραψίες-

Να γιατί η ζωή μου δεν θα σταματήσει ποτέ να υγραίνεται


Θάνος  Ανεστόπουλος

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: