ΕΝΑ ΣΑΞΟΦΩΝΟ

John Surman, Portrait of a romantic

Τέταρτη μέρα. Οι λέξεις δυσεύρετες. Σπάνιες. Όπως αρμόζει.

Απότομα άνοιξε ένα κουτί και χύθηκαν.
Οι λέξεις μουσική.

ΜΙΑ ΚΙΘΑΡΑ

Τρίτη ανάρτηση απεργίας. Οι λέξεις σιωπή.

Κάποτε ήταν όμορφες. Μέχρι που κατάλαβαν τα κριτήριά μας. Βρήκαν κίνητρο απουσίας. Τώρα δεν μπορούν να θυμηθούν ούτε το όνομά τους.

Μου είπε πως με αγαπάει

Μου είχε πει πως θα κάναμε σπιτικό

Ω, είχε πει πως θα κάναμε ένα ευτυχισμένο σπιτικό

Α, το να ζω με αυτή την γυναίκα τώρα είναι σαν να ζω -

Ω, να ζω μόνος

Ναι, να ζω εντελώς μόνος

Ξέρεις πως σε αγαπάω, μωρό μου

Ξέρεις πως προσπάθησα να είμαι ο άντρας σου

Άντρας  ναι, προσπάθησα πολύ σκληρά να είμαι ο άντρας σου

Ξέρεις πως σε αγαπάω, μωρό μου

Ξέρεις πως προσπάθησα να είμαι ο άντρας σου

Μα η καρδιά σου πέτρωσε κορίτσι μου

Δεν υπάρχει παρά μόνο ο διάβολος που κυλάει στις φλέβες σου

Ω, θα παίξω τα μπλουζ, έλα

Α, η γυναίκα μου έγινε κρύσταλλο

Α, η ντόπα την έχει τρελάνει

Η ντόπα την τρελαίνει

Η ντόπα την τρελαίνει

Η γυναίκα μου έγινε κρυστάλλινη

Η ντόπα την έχει τρελάνει

Κάποτε ήταν όμορφη

Τώρα δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε το όνομά της

Τώρα δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε το όνομά της

Country Joe and the Fish, Crystal blues

Μετάφραση: Μαρία Χρονιάρη- Σταύρος Σταυρόπουλος

 

ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ

Raconteurs, Bang bang

Η απεργία συνεχίζεται. Οι λέξεις πιστεύουν ότι δεν τους φερόμαστε καλά.

Έχουν δίκιο. Γνωρίζουν ότι υποτιμάμε την μεγάλη αξία τους, έναντι των ιδεών - που δεν μας ανήκουν. Που είναι παγκόσμιες.

BANG BANG! WE SHOOT THEM DOWN!

BANG! BANG!
THEY HIT THE GROUND.

Εμείς γνωρίζουμε ότι θα μας εκδικηθούν σύντομα;

ΜΙΑ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ

 Μόνο αυτό. Σήμερα όλες οι άλλες λέξεις απεργούν.

Λοιπόν, ονειρεύτηκα πως είδα τους ιππότες να έρχονται φορώντας την πανοπλία τους, λέγοντας κάτι για μια βασίλισσα.

Υπήρχαν χωρικοί που τραγουδούσαν, τυμπανιστές που χτύπαγαν τα τύμπανά τους, και ο τοξότης που χώρισε στη μέση το δέντρο. Σαλπίσματα, και φύσαγαν προς την κατεύθυνση του ήλιου που επέπλεε στον αέρα.

Κοιτάξτε την Μητέρα Φύση καθώς τρέχει στην δεκαετία του εβδομήντα.

Ήμουν ξαπλωμένος σ’ ένα φλεγόμενο υπόγειο με την πανσέληνο μέσα στα μάτια μου. Ήλπιζα για την αντικατάσταση όταν ο ήλιος θα έσκαγε μέσα από τον ουρανό. Μια μπάντα παιάνιζε μέσα στο κεφάλι μου κι ένιωθα να πετάω.

Σκεφτόμουν αυτό που κάποιος φίλος μου είχε πει, ελπίζοντας πως ήταν ψέμα.

Λοιπόν ονειρεύτηκα πως είδα τα ασημένια διαστημόπλοια να πετούν στην κίτρινη αχλή του ήλιου. Υπήρχαν παιδιά που έκλαιγαν και χρώματα που πέταγαν γύρω απ’ τους εκλεκτούς.

Όλα  σ’ ένα όνειρο, όλα μέσα στ’ όνειρο. Άρχισαν να φορτίζουν τα όπλα τους. Έριχναν τον ασημένιο σπόρο της Μητέρας Φύσης σ’ ένα νέο σπίτι στον ήλιο.

Ρίχνοντας της Μητέρας Φύσης τον ασημένιο σπόρο σ’ ένα νέο σπίτι στον ήλιο.

Neil Young, After the Gold Rush, 1972

Μετάφραση: Μαρία Χρονιάρη - Σταύρος Σταυρόπουλος