Φυσούσε ακόμα
Πολύς παράδεισος
Ανάμεσα στα μπαλωμένα σου πόδια
Η υγρασία
Ήταν κανονική για την εποχή
Στους 69 βαθμούς
Ρίχτερ
Με ανακατεμένες ημερομηνίες
Όμως η θερμοκρασία
Πάντα άρρωστη από έρωτα
Έλιωνε το χρώμα στους τοίχους
Έλιωνε τα καλώδια του φωτιστικού
Έλιωνε το χρυσαφί της κορνίζας
Στο χωλ
Έλιωσε μέχρι και την κούνια του μωρού
Που τραγουδούσε Archive
Παράφωνα
Έλιωσε και τα μάτια μας
Που κολυμπούσαν ψάρια
Ώσπου ο καιρός άλλαξε
Φύσηξε ξανά
Ένα εμβαδόν γης
Και βγήκε
Απ’ το μπαλκόνι της πίσω βεράντας
Σαν πρωινή περίπολος
Η σημαία του
σπέρματος
Έγραφε
Προσοχή μετονομασία
Αρχείο προς επαναδημιουργία
Σιωπής
Ηδύτατο
Σ.Σ.
1 σχόλιο:
Όσο το αρχείο επαναδημιουργείται, κι όσο τα ρίχτερ θα φωνάζουν ζωή, κανένας καιρός δεν έχει τελειώσει.
Δημοσίευση σχολίου