Η φίλη και αναγνώστης Χριστίνα Πανταζή άφησε αυτή την ζεστή κριτική στο Αθηνόραμα για την χθεσινή sold out παράσταση του Altera Pars:
"To φυτίλι της λάμπας σιγοκαίει και του φωτίζει τις νύχτες. Η παλιά γραφομηχανή ακριβώς δίπλα. Το γραφείο του χτες και η παράσταση σήμερα. Μια πολυδιάστατη άποψη της ομάδας IlluminArti βασισμένη στο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου. Λέξεις που μεγαλώνουν και αναδεικνύονται με τραγούδια, προβολές, διαλόγους, χορό, αφήγηση. Χωρίς βασικούς ρόλους μια εναλλαγή δράσης με ψυχή. Η φωνή του συγγραφέα είναι ο έρωτας για όσο ροκ αντέχουμε ακόμα..."
Μια ακόμη άγνωστη φίλη, η Μαρίλια Καπλάνογλου έγραψε στο Αθηνόραμα την ακόλουθη κριτική:
"Όταν ό έρωτας γίνεται σιωπή, Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου ακούγεται πιο δυνατά.
Μία ομάδα από νέα, ταλαντούχα παιδιά με όρεξη και το διαχρονικό κείμενο του Σταύρου Σταυρόπουλου, που όσο περνάν τα χρόνια θα ακούγεται όλο και περισσότερο στη διαπασών.
Χορογραφίες που δηλώνουν εκείνα που δεν φαίνονται. Τραγούδια που ζωντανεύουν τη μνήμη. Ζωή που ξεδιπλώνεται μέσα από εικόνες βουβές κι ακίνητες. Όπως της πρέπει. Για να θυμάται. Να μην ξεχνάει ότι κάποτε υπήρξε.
Φωτισμοί που εναλλάσσονται ανάμεσα στα λόγια, τον χορό και κάνουν τη σιωπή να ακούγεται με μεγαλύτερο θόρυβο.
Η σκηνοθεσία δηλωτική της κατάστασης. Να δείχνει χωρίς να φανερώνει. Και σπίρτα που καθώς σβήνουν, μένεις βουβός. Ακίνητος.
Μία παράσταση που θα πρέπει όλοι να πάμε να δούμε. Ξανά και ξανά. Μην τη χάσετε. Γιατί ροκ δεν είναι μόνο τα τραγούδια."
Τις ευχαριστώ και τις δύο πολύ. Πάντα με ενδιέφεραν αυτά τα εν θερμώ, ειλικρινή, εύφλεκτα, προσηλωμένα στην ουσία σχόλια των ανθρώπων οι οποίοι δεν διαθέτουν την "επωνυμία" - που είναι διαβατήριο για την κόλαση, έτσι όπως την χειρίζονται οι περισσότεροι - και την δυνατότητα της παρέμβασης στα κοινά με μοναδικό κίνητρο την ανταλλαγή.
Χριστίνα και Μαρίλια, να είστε καλά.
Ευχαριστώ επίσης, την Μαρία Χρονιάρη για την βοήθειά της και τις ιδέες. Η συνεισφορά της ήταν της ψυχής.
Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ομάδα IlluminArti που πέτυχε αυτό που σίγουρα δεν θα κατάφερναν "εμπειρότεροι" και "επιφανέστεροι" συνάδελφοί τους στο χώρο: Να προσεγγίσουν τις γραμμές του βιβλίου με αυτή την αθωότητα και αυτόν τον παλλόμενο ενθουσιασμό. Και κυρίως, με αυτό το αποτέλεσμα. Το πολυεπίπεδο της όλης παράστασης απαιτούσε εμμονή και επιμονή στην λεπτομέρεια. Ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγάλος. Τα παιδιά τα κατάφεραν.
Η επιτυχία είναι όλη δική τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου