ΠΟΙΟ ΑΥΡΙΟ;

Έντυπη Έκδοση ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Βιβλιοθήκη, Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=201250

ΟΤΑΝ η κοινωνία μοιάζει απωθητική ποιος φταίει; Σε ποιο βιβλίο συμβάντων και αναφορών βρίσκεται καταχωρισμένη η λέξη απελπισία; Ποιον ακριβώς κόσμο ετοιμάζουν για αύριο; Τι είδους ταινία είναι αυτή που παρακολουθούμε; Ποιος είπε στον μοντέρ να κόψει τα καλύτερα πλάνα; Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όσα συμβαίνουν χωρίς υποψία ιδεολογίας; Εναντίον ποιου στρέφονται; Ο πολίτης μιας χώρας πότε είναι σε άμυνα; Πάντα; Ή θα πυροβολείται εν ψυχρώ ή θα βλέπει τον θάνατό του; Τι λένε για όλα αυτά τα άρθρα του Συντάγματος; Υπάρχει Σύνταγμα;

ΠΩΣ είναι δυνατόν να επιχειρούν δίπλα δίπλα ένας αντιεξουσιαστής, ένας χρυσαυγίτης, ένας σπάστης, ένας ερωτευμένος, ένας οικονομικός μετανάστης, ένας χούλιγκαν, ένας φιλόδοξος δικηγόρος και ένας αποτυχημένος υπάλληλος; Εναντίον ποιων επιχειρούν; Πώς συνεννοούνται όλοι αυτοί; Σε ποια μητρική γλώσσα; Μήπως είναι το ίδιο πρόσωπο; Γιατί όποιος θέλει, κλείνει όποια ώρα θέλει το κέντρο και κάνει πορεία; Δικό του κέντρο είναι; Μετά θέλουμε να δουλέψουν τα μαγαζιά; Πώς; Πουλώντας σπασμένα για ενθύμια; Κι αν είμαστε μόνο προϊόντα που πωλούν προϊόντα χωρίς προϊόν;

ΤΙ λένε οι διοικούντες γι' αυτά; Οι πολίτες; Ελπίζουν; Πού; Τι πέτυχαν τόσες πορείες; Κερδήθηκε κάτι ή χάθηκαν περισσότερα; Αν αλλάζαμε λιγάκι την πράξη; Αν αντί για διαίρεση κάναμε πολλαπλασιασμό; Γιατί τόσα χρόνια δεν έχει συλληφθεί κανείς; Θα μας πουν καμιά φορά κάτι που να μοιάζει αλήθεια; Τι πλάνο είναι αυτό στην τηλεόραση, με τους μαθητές να ρίχνουν τριαντάφυλλα πάνω στις ασπίδες των ΜΑΤ; Γιατί έγινε αυτός ο χοντρός κύριος υπουργός; Που είναι ο «άλλος»; Τι έγινε ο διαμεσολαβητής του; Αβατον;

ΠΟΙΟΣ θα μας σώσει απ' τον εαυτό μας τώρα; Μήπως τα ρήματα είναι λιγάκι ανάποδα; Οταν λέμε αναπτύσσομαι γιατί εννοούμε καταρρέω; Ολοι λένε σ' αγαπώ; Πριν χρεοκοπήσουν οι ιδέες μήπως είχαν χρεοκοπήσει τα συναισθήματα; Μήπως εργαστήκαμε όλοι μας γι' αυτό; Υπάρχουν κουκουλοφόροι του έρωτα; Ποια αγάπη; Θα τους ξεσκεπάσει κανείς; Πού πήγαν τα βλέμματα; Οι περιοχές της ψυχής; Θα μας πουν; Το θέμα είναι να γλιτώσουμε από αυτό που θα διακοπεί προσωρινά ή χρειαζόμαστε κάτι πιο μόνιμο που να διαρκεί πάντα; Πού είναι η οικογένεια; Υπάρχει κάτι που να διαρκεί; Είναι απελπισμένος αυτός ο κόσμος επειδή φταίει το σύστημα;

ΠΟΙΟΙ είναι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες αναλυτές στην τηλεόραση που μιλούν για σύνταξη; Αυτοί οι επαγγελματίες άνθρωποι; Ποιο Ασφαλιστικό; Θα ζει κανείς τότε; Γιατί κάποιοι νομίζουν πως είναι ο Γκάντι; Ποιοι έχουν κλείσει την Πατησίων; Θα μπουν στο Πολυτεχνείο; Γιατί δεν τους πάει φαΐ ο κόσμος; Μπορεί να κάνουν και ραδιοφωνικό σταθμό; Εχουν αιτήματα; Μήπως έχουμε παρεξηγήσει κάτι εμείς οι ένοχοι σε αυτούς τους αθώους; Εμείς οι μεγάλοι συμβιβασμένοι σ' αυτά τα μικρά παιδιά; Σε ποια δεκαετία ζούμε; Αν σε λίγο δεν έχουμε ούτε να φάμε; Θα μας δώσει το ΔΝΤ; Ο ακριβός έρωτας; Το όλον τού τίποτα; Τι πάει να πει δεν μπορούμε; Ετσι γίνεσαι Λαμπέτη; Γιατί κάθε μέρα αντί για ήλιο ανατέλλουν τέρατα; Τι είναι αυτά που βλέπω στον ουρανό;

ΤΙ σημαίνει δημοκρατία; Τι είναι όλα αυτά τα σενάρια σταθεροποίησης; Ποιου ακριβώς πολιτεύματος; Σταθεροποιείται το τίποτε; Πού πήγε το κράτος; Το φως; Τι μπορεί να πιστεύει κάποιος που λέει μαζί, αλλά εννοεί χώρια; Ποια Μαρία; Γιατί δεν μπορώ να αναπνεύσω; Γιατί ζαλίζομαι; Σε ποια πόλη ζω; Ποιος φταίει; Πώς θα πάω αύριο στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου; Ποιους θα δω αύριο; Θα ξημερώσει αύριο; Μπορεί να υπάρξει αύριο γι' αυτήν την πόλη; Υπάρχει ελπίδα αύριο; Θα υπάρχει αύριο αυτή η πόλη; Τι θα συμβεί αύριο; Εμείς, θα υπάρχουμε αύριο;

Σταύρος Σταυρόπουλος