ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ: ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΚΑΘΗΛΩΝΕΙ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
So Long, Marianne
Ποιήματα στη Μαρία
Σμίλη 2017

Ο τίτλος της τελευταίας συλλογής του Σταύρου Σταυρόπουλου, So Long, Marianne, φόρος τιμής στον Leonard Cohen και στο ομότιτλο τραγούδι του, με θεματική αποκλειστικά ερωτική, εστιάζει στο δίπολο του έρωτα: της γέννησης (Με σένα/Επισκεύασα μέσα μου/Το πρόσωπο του θεού) και του θανάτου (Δεν υπάρχει απάντηση/Σε μια ζωή που βασίζεται/Στην αδικία του συντελεσμένου), της άνθησης και της φθοράς (Θα ενώσω τα χρόνια μας /Και θα φτιάξω έναν άφωνο σιδηρόδρομο/Ένα σμήνος από σιδερένιες πεταλούδες/Μια ατέλειωτη σειρά από υστερόγραφα αγάπης), του ηρωισμού και της αποσύνθεσης (Παντρεύτηκα τις ρωγμές των μελών σου/Την άνοιξη εκείνων των γενναίων μαλλιών). Στο κέντρο γύρω από το οποία πλάθεται και εξελίσσεται η ποιητική ομιλία, ως σημαίνον και ως εικόνα τα λουλούδια, τα χρώματα και οι κήποι, ρομαντικά στοιχεία που συνεχώς ανατρέπονται από την καυστική και αυτοσαρκαστική ματιά του ποιητή. Οι στίχοι του ευθύβολοι και ανατρεπτικοί ισορροπούν ανάμεσα στην ιδέα, το συναίσθημα και τη σουρεαλιστική απόφανση. Ποίηση που καθηλώνει με την αμεσότητα, την ενάργεια και την ευαισθησία της.

IΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΙΑΦΑΚΑ

Περιοδικό Frear

2 Ιαν. 2018

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ

http://frear.gr/?p=20413