Ζω με το
βλέμμα της καρφωμένο στην πλάτη μου. Γεμάτο κατακερματισμένη απρέπεια. Από πάνω
μου η δόξα του ουρανού. Αυτόπτης μάρτυρας στον φόνο.
Ουρανός
λανθασμένος δεν γίνεται.
***
Η χειρονομία ενός βιβλίου είναι μια
απελπισμένη πράξη. Ένας πίνακας από διαμπερείς λέξεις: Σαν ευφυές τραύμα.
Από που
πέφτουν όμως οι άγγελοι;
***
Μη δίνεις
σημασία στο κόκκινο. Ήταν πάντοτε άπληστο. Όσο καιγόμασταν, υπήρχε ζωή. Η
τελευταία πραγματικότητα είναι να ονειρεύεσαι μάτια. Κοίτα. Μας.
Ήθελα μόνο να
μου ανήκεις.
***
Ο άνθρωπος
φτιάχτηκε για να τον αγγίζουν τα φαντάσματα.
Σ.Σ.
[από το
βιβλίο ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ που θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου