Έλα στο παράθυρο, μικρή μου αγάπη
θα προσπαθήσω να διαβάσω την παλάμη σου.
Κάποτε νόμιζα πως ήμουν ένας μικρός τσιγγάνος
πριν σε αφήσω να με οδηγήσεις σπίτι.
Και τώρα στο επανιδείν, Μάριαν
ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να γελάμε και να κλαίμε
και να κλαίμε και να
γελάμε
για όλα αυτά ξανά.
Ξέρεις πόσο πολύ ήθελα να ζήσουμε μαζί
όμως με κάνεις να
ξεχνώ τόσα πολλά.
Ξεχνώ να προσευχηθώ στους αγγέλους
κι έπειτα οι άγγελοι
ξεχνούν να προσευχηθούν για μας.
Και τώρα στο επανιδείν, Μάριαν
ήρθε η ώρα να αρχίσουμε...
Συναντηθήκαμε όταν ήμασταν σχεδόν παιδιά
βαθιά μέσα στο πράσινο πάρκο με τις πασχαλιές.
Πιάστηκες από πάνω μου λες κι ήμουν σταυρός,
όπως πηγαίναμε γονατιστοί κι οι δυο μες στο σκοτάδι.
Και τώρα στο επανιδείν, Μάριαν
ήρθε η ώρα να
αρχίσουμε…
Όλα σου τα γράμματα
λένε πως είσαι δίπλα μου.
Τότε γιατί νιώθω τόσο μόνος;
Στέκομαι στο περβάζι κι ο λεπτός ιστός της αράχνης σου
κλειδώνει σε μία πέτρα τον αστράγαλό μου.
Τώρα χρειάζομαι την
κρυμμένη σου αγάπη.
Είμαι παγωμένος σαν μια καινούργια λεπίδα ξυραφιού.
Έφυγες όταν σου είπα πως ήμουν περίεργος.
Ποτέ δεν σου είπα πως ήμουν γενναίος.
Ω, είσαι πραγματικά τόσο όμορφη!
Βλέπω, πήγες και άλλαξες πάλι το όνομά σου
πάνω που είχα σκαρφαλώσει στην πλαγιά του βουνού
για να ξεπλύνω τα μάτια μου με την βροχή.
Και τώρα στο επανιδείν, Μάριαν
ήρθε η ώρα να αρχίσουμε…
Songwriter: LEONARD COHEN
Song: So long, Marianne
Album: Songs of Leonard Cohen (1968)
Μετάφραση: Σταύρος
Σταυρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου