ΒΟΛΟΣ

Χθες στον Βόλο. Στο Alter ego, με δωδεκάμετρα μπλουζ, χωρίς άνοιξη. Σ' ένα μαγαζί καταφύγιο του 60, των αληθινών, εν μέσω αγνώστων. Μια ακόμα παράβλεψη. Η υπεράσπιση ενός δημόσιου χρέους. Ο μεγάλος εσωτερικός διχασμός. Η μάσκα που ζει ακόμα, παραπλανώντας. Το καμένο, φριχτό σκιάχτρο. Δίπλα η θάλασσα του Παγασητικού, ακίνητη. Ξεκινήσαμε με ένα απόσπασμα από την ΤαΠΕΙνΩΣΗ και την ηλεκτρική κιθάρα της Δήμητρας Τζαλαβρέτα με πλάτη στο κοινό, να γεμίζει την δική της εκδοχή στο Dream is destiny των No clear mind που κράτησε επτά λεπτά και φάνηκε αιώνας. Τις ζωγραφιές της Κωνσταντίνας Κωτσοπούλου να κρέμονται σαν εικαστικές σημαίες πάνω από το κεφάλι του κόσμου, απειλητικές σαΐτες στο μέλλον. Ήρθαν τα ποιήματα, τα βιβλία, η αποτίμηση μιας δύσκολης χρονιάς που έκλεισε ανορθόδοξα με τις ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΥΦΟΥΣ. Όμορφη πόλη, παράξενη διάθεση. Κόσμος φυγάς. Απρίλιος, με την κουκούλα του Σεπτεμβρίου στο πρόσωπο. Πολλά μάτια. Μια πληγή. Και οι λέξεις. Υποχρεωτικές, επώνυμες, εις μνήμην. Μπερδεμένος καιρός, παλιάτσος. Αιώνιος.

Σημασία έχει ν' αγαπάς.

Σ.Σ.