YOU' RE NOT ALONE! GIMME YOUR HANDS.

Μαύρο αστέρι. Ο θάνατος μιας εφηβείας.

DAVID BOWIE (1947-2016)

[Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο ήρθε νωρίς, ξεβαμμένος Χριστούγεννα, χωρίς λωρίδες. Είχε ένα βερολινέζικο σακάκι ριγμένο στον ώμο. Λέω σε έψαχνα, σε ζητούσα για να πάρεις τη θέση μου. Να κοιτάζεις με το γυάλινο μάτι σου που αντέχει, εγώ δακρύζω. Θα χάσουμε τη συνέχεια του κόσμου. Μετά πού; Πού; Γίναμε διακοσμητές μιας ζωής που δεν μπορούμε να ζήσουμε, γιατί ήταν μια φορά η ζωή και έφυγε μακριά. Σαν ιστορία, πάει.

Είχα βγει έξω και τον έβλεπα να του μιλάει. Τον παρακαλεί. Ήμουν δύο, αυτός που έβλεπε αυτόν που μιλούσε και αυτός που μιλούσε. «Μπροστά μου επήγαινε ένα πλήθος χωρισμένο σε επτά χορούς, τόσο φυσικά σκαλισμένο, ώστε εξαπατήθηκαν δυο από τις αισθήσεις μου, η όρασή μου ενόμιζε ότι έβλεπε κι η ακοή μου ότι άκουε εκείνο το πλήθος να ψάλλει».] 

/ ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, Σμίλη 2013.