Σκέψου τις
γέφυρες που καίγονται
Σκέψου τις
εποχές που πρέπει να τελειώσουν
Δες τα
ποτάμια να χύνονται και να πέφτουν
Θα χυθούν και
θα πέσουν ξανά
Το κάθε τι πρέπει
να έχει ένα τέλος
Όπως ένας
ωκεανός στην ακτή
Όπως ένα
ποτάμι σ’ ένα ρέμα
Όπως ένα
ποτάμι σ’ ένα ρέμα
Είναι η
διάσημη τελική σκηνή
Και πόσο
σκληρά προσπάθησες να τα καταφέρεις
Αλήθεια
πίστεψες ότι θα μπορούσες;
Πόσο
προσπάθησες να διαρκέσει
Πραγματικά
πίστεψες ποτέ ότι θα μπορούσε;
Σαν κάποιος
καλεσμένος που παρέμεινε
Και τώρα ήρθε
η ώρα του για να φύγει
Ναι, είναι
επιτέλους η ώρα του για να φύγει
Παρ’ το ήρεμα
και γαλήνια
Είναι η
διάσημη τελική σκηνή
Πάντα έτσι
γίνεται
Απλώς είσαι ο
τελευταίος που το μαθαίνεις
Πάει τόσος
καιρός από τότε που χαμογέλασες για τελευταία φορά
Φαίνεται να
χουν περάσει δεκάδες χρόνια
Τώρα όλα αυτά
πια έχουν ρυθμιστεί στη σκηνή
Και οι νύχτες
γίνονται ολοένα και πιο παγωμένες
Σύντομα ο
χειμώνας θα είναι εδώ
Και δεν θα υπάρχει
κανείς για να σε κρατήσει ζεστό
Όλες οι
γραμμές έχουν διαβαστεί
Και τις
γνωρίζεις πια απ’ έξω
Τώρα μετακινείσαι
προς την έξοδο
Εδώ έρχεται
το δυσκολότερο μέρος
Κρατήσου απ’
τον δρόμο
Νιώθοντας
διαφορετικός, νιώθοντας παράξενα
Αυτό σίγουρα δεν
μπορεί να τακτοποιηθεί
Καθώς το φως θα
σβήνει από την οθόνη
Από την
διάσημη τελική σκηνή
Songwriter: Bob
Seger
Song: The
famous final scene
From the
album: Stranger in town, Capitol records (1978)
Μετάφραση: Σταύρος Σταυρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου