Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΙΔΙΑ

 

Μοναχικά μάτια στριμώχνονται στη σκηνή

Βαδίζουμε ένα έρημο μονοπάτι μέχρι να σταματήσουμε να υπάρχουμε

Μια τέλεια στιγμή, ένα ιδανικό μέρος σε ένα όνειρο

Το κλάμα του έρωτα

Γελάμε πριν πάμε για ύπνο

Μοναχικοί άνθρωποι παίρνουν μέρος στη σκηνή

Πέφτοντας στο λαβύρινθο,  κλαίνε και θρηνούν

Μια τέλεια στιγμή, ένα ιδανικό μέρος σε ένα όνειρο

Τα μάτια μόνα τους

Πέφτουν μακριά

Όλα ξεκινούν

Κι όπως το φως με κόβει σαν μαχαίρι

Η ψυχή μου αρχίζει να κλαίει

Η καρδιά μου όμως παραμένει ίδια

Στα όνειρά μου το έχω μοιραστεί αυτό

Με κάθε τρόπο

Το μονοπάτι έχει ραγίσει, η αγάπη μου ναυάγησε

Η καρδιά μου όμως παραμένει η ίδια

Ο πόνος είναι ο ίδιος

Ένα πρόσωπο μόνο του παίρνει τη θέση του στη σκηνή

Τα μάτια μου αναβοσβήνουν

Το όραμα αρχίζει να εξασθενεί

Μακριά από μένα

Αυτό το ουράνιο τηγάνι με τον χαμογελαστό ήλιο

Λάμπει κάτω από τα πόδια μου

Παιδιά γελούν, γυναίκες χορεύουν

Υπάρχουν εκεί για να τους βλέπω

Και όπως το φως με κόβει σαν μαχαίρι

Η ψυχή μου αρχίζει να κλαίει

Η καρδιά μου παραμένει ίδια

Στα όνειρά μου το έχω μοιραστεί αυτό

Με κάθε τρόπο

Το μονοπάτι έχει ραγίσει, η αγάπη μου ναυάγησε

Η καρδιά μου όμως παραμένει η ίδια

Ο πόνος είναι ο ίδιος

Η καρδιά μου παραμένει η ίδια

Ο πόνος είναι ο ίδιος

Ο πόνος είναι ο ίδιος

Songwriter: Μιχάλης Ρακιτζής

Στίχοι: Ian Gillan – Μιχάλης Ρακιτζής

From the album: Έτσι μ’ αρέσει (1992)

Μετάφραση: Σταύρος Σταυρόπουλος