Κοιτάζω παλιά χειρόγραφα. Προσπαθώ να καταλήξω. Να επιμεληθώ τη λύπη. Πώς γίνεται να την διορθώσεις με ένα βλέμμα; Όσο και να την επιμεληθείς, πάλι λύπη θα ναι. Μπερδεύομαι. Συνθηκολογώ. Εγκαταλείπω.
Η αλλαγή επιθέτων δεν έκανε ποτέ καλό στη λύπη.
ΣΣ
2 σχόλια:
Το καλό με την λύπη είναι, πως αποτελεί μία από τις ελάχιστες σταθερές που μας έχουν απομείνει.
Συνθηκολόγησε. Εγκατέλειψε.
Αρκεί να μην λείπεις.
Ποτέ δεν λείπει κάποιος που είναι ήδη απών. Μόνο οι παρόντες λείπουν. Και αυτοί όχι πολύ. Όχι από όλους.
Δημοσίευση σχολίου