ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΜΑΓΚΕΣ

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΟ PASSPORT: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ

Αν κι έφυγε από τη ζωή μόλις στα 42 του χρόνια, ο Παύλος Σιδηρόπουλος άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στη μουσική σκηνή της χώρας. Αυτή την Πέμπτη 1/12, στις 9 το βράδυ, φίλοι και συνεργάτες του μοιράζονται με το κοινό του Passport τις αναμνήσεις τους από τον Παύλο και αποτιμούν το έργο του.

Στη συζήτηση μετέχουν ο μουσικός & ηθοποιός Δημήτρης Πουλικάκος, ο ραδιοφωνικός παραγωγός Γιάννης Πετρίδης και ο συγγραφέας Σταύρος Σταυρόπουλος. Συντονίζει ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος.

Μετά τη συζήτηση, θα προβληθεί η ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου, «Να μ' αγαπάς».

Είσοδος ελεύθερη.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PassPort: Μουσική/Θέατρο/Βιβλίο

Καραΐσκου 119, Πλατεία Κοραή, Πειραιάς, τηλ. 2104296401

ΜΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σκηνές από το ξημέρωμα του νέου κόσμου στην νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Αλισάνογλου «Jesu Christiana – Μια μελλοντική προσευχή», εκδ. μαγικό κουτί, 2011.

Μέσα μας.

ΠΟΙΟ ΑΥΡΙΟ;

Έντυπη Έκδοση ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Βιβλιοθήκη, Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=201250

ΟΤΑΝ η κοινωνία μοιάζει απωθητική ποιος φταίει; Σε ποιο βιβλίο συμβάντων και αναφορών βρίσκεται καταχωρισμένη η λέξη απελπισία; Ποιον ακριβώς κόσμο ετοιμάζουν για αύριο; Τι είδους ταινία είναι αυτή που παρακολουθούμε; Ποιος είπε στον μοντέρ να κόψει τα καλύτερα πλάνα; Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όσα συμβαίνουν χωρίς υποψία ιδεολογίας; Εναντίον ποιου στρέφονται; Ο πολίτης μιας χώρας πότε είναι σε άμυνα; Πάντα; Ή θα πυροβολείται εν ψυχρώ ή θα βλέπει τον θάνατό του; Τι λένε για όλα αυτά τα άρθρα του Συντάγματος; Υπάρχει Σύνταγμα;

ΠΩΣ είναι δυνατόν να επιχειρούν δίπλα δίπλα ένας αντιεξουσιαστής, ένας χρυσαυγίτης, ένας σπάστης, ένας ερωτευμένος, ένας οικονομικός μετανάστης, ένας χούλιγκαν, ένας φιλόδοξος δικηγόρος και ένας αποτυχημένος υπάλληλος; Εναντίον ποιων επιχειρούν; Πώς συνεννοούνται όλοι αυτοί; Σε ποια μητρική γλώσσα; Μήπως είναι το ίδιο πρόσωπο; Γιατί όποιος θέλει, κλείνει όποια ώρα θέλει το κέντρο και κάνει πορεία; Δικό του κέντρο είναι; Μετά θέλουμε να δουλέψουν τα μαγαζιά; Πώς; Πουλώντας σπασμένα για ενθύμια; Κι αν είμαστε μόνο προϊόντα που πωλούν προϊόντα χωρίς προϊόν;

ΤΙ λένε οι διοικούντες γι' αυτά; Οι πολίτες; Ελπίζουν; Πού; Τι πέτυχαν τόσες πορείες; Κερδήθηκε κάτι ή χάθηκαν περισσότερα; Αν αλλάζαμε λιγάκι την πράξη; Αν αντί για διαίρεση κάναμε πολλαπλασιασμό; Γιατί τόσα χρόνια δεν έχει συλληφθεί κανείς; Θα μας πουν καμιά φορά κάτι που να μοιάζει αλήθεια; Τι πλάνο είναι αυτό στην τηλεόραση, με τους μαθητές να ρίχνουν τριαντάφυλλα πάνω στις ασπίδες των ΜΑΤ; Γιατί έγινε αυτός ο χοντρός κύριος υπουργός; Που είναι ο «άλλος»; Τι έγινε ο διαμεσολαβητής του; Αβατον;

ΠΟΙΟΣ θα μας σώσει απ' τον εαυτό μας τώρα; Μήπως τα ρήματα είναι λιγάκι ανάποδα; Οταν λέμε αναπτύσσομαι γιατί εννοούμε καταρρέω; Ολοι λένε σ' αγαπώ; Πριν χρεοκοπήσουν οι ιδέες μήπως είχαν χρεοκοπήσει τα συναισθήματα; Μήπως εργαστήκαμε όλοι μας γι' αυτό; Υπάρχουν κουκουλοφόροι του έρωτα; Ποια αγάπη; Θα τους ξεσκεπάσει κανείς; Πού πήγαν τα βλέμματα; Οι περιοχές της ψυχής; Θα μας πουν; Το θέμα είναι να γλιτώσουμε από αυτό που θα διακοπεί προσωρινά ή χρειαζόμαστε κάτι πιο μόνιμο που να διαρκεί πάντα; Πού είναι η οικογένεια; Υπάρχει κάτι που να διαρκεί; Είναι απελπισμένος αυτός ο κόσμος επειδή φταίει το σύστημα;

ΠΟΙΟΙ είναι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες αναλυτές στην τηλεόραση που μιλούν για σύνταξη; Αυτοί οι επαγγελματίες άνθρωποι; Ποιο Ασφαλιστικό; Θα ζει κανείς τότε; Γιατί κάποιοι νομίζουν πως είναι ο Γκάντι; Ποιοι έχουν κλείσει την Πατησίων; Θα μπουν στο Πολυτεχνείο; Γιατί δεν τους πάει φαΐ ο κόσμος; Μπορεί να κάνουν και ραδιοφωνικό σταθμό; Εχουν αιτήματα; Μήπως έχουμε παρεξηγήσει κάτι εμείς οι ένοχοι σε αυτούς τους αθώους; Εμείς οι μεγάλοι συμβιβασμένοι σ' αυτά τα μικρά παιδιά; Σε ποια δεκαετία ζούμε; Αν σε λίγο δεν έχουμε ούτε να φάμε; Θα μας δώσει το ΔΝΤ; Ο ακριβός έρωτας; Το όλον τού τίποτα; Τι πάει να πει δεν μπορούμε; Ετσι γίνεσαι Λαμπέτη; Γιατί κάθε μέρα αντί για ήλιο ανατέλλουν τέρατα; Τι είναι αυτά που βλέπω στον ουρανό;

ΤΙ σημαίνει δημοκρατία; Τι είναι όλα αυτά τα σενάρια σταθεροποίησης; Ποιου ακριβώς πολιτεύματος; Σταθεροποιείται το τίποτε; Πού πήγε το κράτος; Το φως; Τι μπορεί να πιστεύει κάποιος που λέει μαζί, αλλά εννοεί χώρια; Ποια Μαρία; Γιατί δεν μπορώ να αναπνεύσω; Γιατί ζαλίζομαι; Σε ποια πόλη ζω; Ποιος φταίει; Πώς θα πάω αύριο στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου; Ποιους θα δω αύριο; Θα ξημερώσει αύριο; Μπορεί να υπάρξει αύριο γι' αυτήν την πόλη; Υπάρχει ελπίδα αύριο; Θα υπάρχει αύριο αυτή η πόλη; Τι θα συμβεί αύριο; Εμείς, θα υπάρχουμε αύριο;

Σταύρος Σταυρόπουλος

ΓΑΜΩ ΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ ΣΑΣ

Τα ηλεκτρικά μανουάλια

Και τα δορυφορικά δισκοπότηρα

Θα πετσοκόψουν τα ποδάρια

Των πελεκάνων των καφενείων

Θα επιβιώσουν μόνο τα φλαμίνγκος

Γιατί είναι ωραία

Θα επιβιώσουν και οι γέρανοι

Γιατί είναι καλοί

Θα επιβιώσουν και οι γλάροι

Γιατί είναι Έλληνες

Θα επιβιώσω κι’ εγώ

Αν έτσι είναι γραμμένο

Θα επιβιώσουν και οι γέροι

Γιατί δεν ξέρουν τί τους γίνεται

Θα επιβιώσει και η αγάπη μου

Γιατί είναι τυφλή

Θα επιβιώσουν κι οι στίχοι μου

Γιατί είναι πεθαμένοι

Παναγιώτης Γαλανόπουλος