ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ

Φύτεψε μια βροχή

Κι ας την εκεί

Να καπνίζει

Πάνω απ’ το κεφάλι μου

Θα την καταλαβαίνω

Από την θλίψη της θάλασσας

Γράψε έπειτα ένα τραγούδι

Γι αυτήν

Να το ακούω

Ενώ οι σταγόνες της

Θα αργούν ζωή

Αλλά όταν ο καπνός

Με κυκλώσει

Μη φοβηθείς

Σε παρακαλώ να γίνεις νερό

Να πονέσω

Καθώς θα με σκεπάζεις

Με όλα τα διαθέσιμα χέρια σου

Ενώ στον κόσμο ο ήλιος

Θα γλυκαίνει με τις ακτίνες του

Τα ανοξείδωτα όνειρα

Των τελευταίων νεκρών

Σ.Σ.